“جمهوری اسلامی ایران قدرت استفاده از اسلحه را به اختیار خود دارد ، و اقدامات پیشرفته تری نیز دارد تا مقامات عراقی را در بدبختی قرار دهد. اما از نظر حقوق بشر ، اصول اسلامی و قوانین بین المللی ، ما تاکنون از مقابله به مثل اجتناب کرده ایم.”
به گزارش خبر فوری ، به دنبال حمله شیمیایی در عراق در منطقه سومار ، در تاریخ 9 اکتبر 1987 ، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران نامه ای به دبیرکل سازمان ملل نوشت و از شورای امنیت خواستار رسیدگی سریع به موضوع شد. در آن نامه دکتر علی اکبر ولایتی نوشت:
“توجه شما را به این واقعیت جلب می کنم که رژیم جنایتکار عراق بار دیگر به استفاده از سلاح های شیمیایی در مقیاس بزرگ علیه جمهوری اسلامی ایران روی آورده است. این اقدامی فجیع علیه انسانها بر خلاف همه قوانین و کنوانسیون های پذیرفته شده بین المللی است.
مقامات چنین رژیم هایی به انسانیت ، مردم و حتی عزت ملی آنها توجه ندارند. جای تأسف است که بگوییم سازمان های بین المللی و دولت هایی که توافق نامه منع استفاده از چنین سلاح های کشنده ای را امضا کرده اند ، استفاده از چنین سلاح هایی را به شدت محکوم نکرده اند و در عین حال به مقامات عراقی چراغ سبز برای تکرار نقض پروتکل ژنو در سال 1925 داده اند. مورد تمسخر قرار گرفتند. به دنبال این اقدامات ، در 8 اکتبر 1987 ، شهر سومار (در غرب کشور) در ساعت 10:05 و 10:15 (به وقت محلی) مورد بمباران شیمیایی سنگین و ناجوانمردانه قرار گرفت.
من می خواهم اطمینان حاصل کنم که جمهوری اسلامی ایران قدرت استفاده از اسلحه را هر زمان که بخواهد ، دارد و اقدامات پیشرفته تری نیز برای قرار دادن مقامات عراقی در وضعیت بدبختی دارد. اما از نظر حقوق بشر ، مبانی اسلامی و قوانین بین المللی ، ما تاکنون از انتقام جویی جلوگیری کرده ایم.
بنابراین ، این وظیفه شورای امنیت است که بلافاصله برای متوقف کردن آن و برخورد قاطع با آن و مجازات افراد جنایتکار مسئول این اقدامات وحشیانه اقدام کند. ما همچنین امیدواریم قبل از محو شواهد این جنایات ، گروهی از متخصصان را به این حوزه بفرستیم. لازم به ذکر است که تقاضای جمهوری اسلامی ایران مبنی بر اعزام گروهی از کارشناسان برای بازدید از اقامتگاه های غیرنظامی در سردشت ، نقطه عطفی در تاریخ بمباران شیمیایی در عراق و استفاده از سلاح های شیمیایی ، مقامات عراقی را به سمت اقدامات غیرقانونی سوق خواهد داد. ادامه هید. امیدواریم که این مسئله مهم با مسئولیت پذیری و مستقل مورد بحث و بررسی قرار گیرد.
لازم به ذکر است که هواپیماهای ارتش عراق از صبح تا عصر روز 28 ژوئیه 1987 در سردشت و مناطق مسکونی و حومه ای آن بمباران شیمیایی شدند. روز بعد (4 آوریل 1987) ، هواپیماهای عراقی دوباره بیمارستان سردشت و محله های آن را بمباران کردند. در این جنایت وحشیانه ، بیش از 5،000 نفر زخمی و 200 نفر شهید شدند.
در همین حال ، سخنگوی ارتش عراق استفاده از سلاح های شیمیایی را تکذیب کرد و گفت: “ادعاهای دروغین مقامات ایرانی بهانه ای برای سرپوش گذاشتن بر شکست های نظامی در خط مقدم است و از این طریق قصد فریب افکار عمومی جهان را دارند.”
تجزیه و تحلیل دفاع جین از حملات شیمیایی در عراق
مجله Jeans Defense در مقاله ای با عنوان “خاورمیانه صحنه جنگ شیمیایی” نوشت: در جنگ ایران و عراق ، عراقی ها ابتدا در سال 1983 ، سپس در فوریه 1984 و سپس در مارس و آوریل 1985 جنگیدند. 64) و تاکنون بیش از 30 بار از این سلاح علیه ایران استفاده کرده و بیش از 5000 نفر را زخمی کرده است.
تیم های بازرسی سازمان ملل گازهای مورد استفاده را به عنوان گاز خردل و عصب شناسایی کرده اند و عراقی ها پس از آن از گازهای سمی سیانید هیدروژن و لویسیت استفاده کرده اند. برخی از این گازها در عراق تولید شده اند. همچنین از فناوری اروپا برای ساخت بمب های طاعونی استفاده می شود. عراق همچنین سیستم هایی را از کشورهای آمریکای لاتین دریافت کرده است.
منابع:
– علی اکبر ولایتی – وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران “(سند شورای امنیت سازمان ملل متحد S / 19193 از 9 اکتبر 1987 ، ترجمه شده توسط مرکز تحقیقات و تحقیقات جنگ).
– (خبرگزاری جمهوری اسلامی ، مجله گزارش های ویژه ، ژورنال 205 ، 19/13/1966 ، ص 9 ، بغداد ، خبرگزاری عراق ، 13/08/1366).
– (سند 137256 مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: مرجع عمومی سپاه ، 7/13/1366).
انتهای پیام