اخبار فرهنگی

مارادونای ایران چگونه شهید شد؟

مهدی 15 گل برای تیم جوانان به ثمر رساند و کاپیتان تیم جوانان بود. یکی از به یادماندنی ترین گلهای او در بازی ایران و کره جنوبی به ثمر رسید. او به دلیل تکنیک بازی و ظاهر خود را با مارادونا مقایسه کرد.

به گزارش خبر فوری ، مهدی رضایی مجد ، فرزند حسین ، در زمستان سال 1342 در منطقه پاچنار در حومه قدیمی تهران به دنیا آمد. در نوجوانی با درس و ورزش همراه بود. مهدی چهارمین فرزند خانواده جلیقه های ورزشی است که ورزش کشتی را آغاز کرد ، او همچنین قهرمان شد و با مشاوره برادر بزرگتر خود حاج اکبر رضایی مجد به فوتبال رفت.

در مبارزات انقلابی ، اعلامیه ها و مردم امام خمینی (ره) به تقسیم تظاهرات ، که ساکنان محله آن را “امیری کوچک” می نامیدند ، کمک کردند.

مهدی رضایی مجد برای آذر ، اکباتان و تهران جاوا فوتبال بازی می کرد. او توانست به تیم پرسپولیس بپیوندد و با این باشگاه قرارداد ببندد و چهار ماه مربیگری پرسپولیس را انجام دهد.

مارادونا ایران

در طول بازی اش در فوتبال ، از نظر شباهت ظاهری و فنی در بازی خود را با ماردونا مقایسه کرد و هدفش بازی در باشگاه های اروپایی بود.

مهدی 15 گل برای تیم جوانان به ثمر رساند و کاپیتان تیم جوانان بود. یکی از به یادماندنی ترین گلهای او در بازی ایران و کره جنوبی به ثمر رسید. در جام قهرمانی بنگلادش ، فدراسیون تیم جوانان را به جای تیم بزرگسالان به مسابقات اعزام کرد. ‌

همزمان با جنگ عراق و ایران ، مهدی به جبهه اعزام شد. مهدی همیشه مسابقات ورزشی را در جبهه برگزار می کرد و در تصاویری که از جلو می بینید مبارزان را با لباس ورزشی و لباس ورزشی می بینید. مهدی رضایی مجد مدال قهرمانی فوتبال را رها کرد و مدال قرمز حسینی را برای دفاع از اسلام و کشور انتخاب کرد. مهدی همیشه سعی می کرد جوانان را به روش صحیح راهنمایی کند و از ناهنجاری هایی که آنها را به مساجد و هیئت های مذهبی سوق می دهد ، جلوگیری کند. ‌

مهدی رضایی مجد تصویر را ترک کرد

شهادت در روز تولد

مهدی رضایی مجد در تاریخ 10 اسفند 1385 در عملیات اضافی “کربلای 5” در منطقه عمومی شلمچه به شهادت رسید. مهدی در ده ابوالهول به دنیا آمد و در ده ابوالهول نزد بت خود رفت.

ماه مارس رضایی بخشی از وصیت نامه مجد

اجازه حضرت بقیه الله اعظم روحی و ارواح جهان برای فدیه و سلام به امام خمینی (ره) ، هنگامی که ممکن است جان گرانبهای این بنده ستمکار فدا شود ، با این دستان لرزان می نویسم: زینب ، مسموم شو ، علی خود را بساز ، در خانه ات شکست نخور ، نه مرا پیش پدر و مادر شهدا سیاه کنید.

خانواده های شهدا باید بدانند که ما در مسیر فرزندان شهدای آنها هستیم. گرچه ما گناهکار هستیم ، اما به نزد شما آمده ایم و ناتوان و گریه می کنیم و سپس ، در حالی که در حال حل و فصل است ، به والدین خود توصیه می کند که پس از شهادت پیام آور خون همه شهدا باشند و برای او گریه نکنند ، اما حضرت زهرا (س). ) چه کسی مادر و موی همه شهدا برای حسن بن علی (ع) برای فرزند شهیدش است.

انتهای پیام