به گزارش خبرنگار آنلاین، اسکی رشتهای است که اگرچه به علت کمبود امکانات و برف و شرایط خاص موجود توفیق چندانی در عرصه بین المللی نداشته اما همواره با حاشیه های ریز و درشت زیادی درگیر بوده است. حواشی که در چند سال اخیر به مراتب بیش از قبل هم شده و ظاهرا مسئولیتی هم در خصوص آن متوجه فرد یا افرادی نیست.
موضوع پناهنده شدن ورزشکارانی که سالها برای رشد و موفقیت آنها از بیت المال هزینه شده است همواره از موارد ناگوار و زننده در ورزش است. ماجرا وقتی وارد مرحله تازه ای می شود که این وضعیت تاسف بار در اسکی چندین بار تکرار می شود.
آنچه مسلم است رئیس فدراسیون نه تنها در این زمینه پاسخگو نیست بلکه ظاهرا مشکلی هم با این موضوع ندارد چون خود را از مقام پاسخگوی این داستان مبرا می داند و با عنوان کردن جمله های کلیشه ای که «ما از این موضوع بی خبر بودیم»، یا «این ورزشکار در حال حاضر ملی پوش نیست» یا این بار «باز کردن پرونده اخلاقی» سعی در گمراه کردن افکار عمومی دارد در حالی که فدراسیون اسکی می بایست پاسخگوی تمام اتفاقات رخ داده در این رشته باشد و این جزوی از وظایف ریاست فدراسیون است.
فدراسیونی که به نظر می رسد مسئولانش تنها در زمان کسب نتیجه خود را متولی این رشته می دانند و هر زمان مشکل یا حاشیه ای پیش می آید خود را پشت بهانه ها و سنگر «بی خبری» پنهان می کنند.
هنوز المپیک زمستانی ۲۰۲۲ چین را فراموش نکرده ایم که فاجعه مدیریتی برای اسکی ایران بود؛ رقابتی که از قبل از اعزام تا پس از آن حاشیه ای نبود که برای اسکی ایران رخ ندهد، اتفاقات تلخ و عجیبی که هیچ کس در خصوص آنها حتی یک عذرخواهی ساده هم نکرد.
درگیری های مکرر در تیم های ملی، گروکشی و فشارها برای برکناری یا واگذاری مربیگری و سرمربیگری در تیم های ملی به برخی سرمربیان، جدایی برخی ملی پوشان از تیم ملی همچون فروغ عباسی المپین دو دوره اسکی ایران که هم اکنون در اماراتا مربیگری می کند، پناهندگی عجیب عاطفه احمدی در تیم ملی اسکی آلپاین بانوان و حالا هم پناهندگی سید ستار صید المپین اسکی صحرانوردی!
زمستان سال گذشته بود که عاطفه احمدی ورزشکار اسکی آلپاین که حواشی زیادی برای حضور در المپیک زمستانی، رقابتهای انتخابی و دیگر مسابقات داشت بدون اطلاع قبلی و در میانه مسابقات پیش از رقابتهای جهانی فرانسه در کمال تعجب از کشور رفت و پناهنده شد. شاید اگر آن روز رئیس و یا دیگر مسئولان فدراسیون پاسخگو بودند امروز کار به اینجا نمی رسید که سید ستار صید ورزشکار اسکی صحرانوردی نیز با سابقه سالها حضور در المپیک و هزینه کرد فراوان بیت المال به کشوری دیگر پناهنده شود.
برگزاری رقابتهای نه چندان با کیفیت، حضور در مسابقاتی که اساسا از نظر فنی چیزی به اسکی ایران اضافه نمی کند و لشگر کشی افراد با کادر فنی و همراه و سرپرست گاها هم اندازه با تعداد ورزشکاران اعزامی و عدم پاسخگویی و شانه خالی کردن مسئولان فدراسیون به ویژه در شرایطی این چنینی از نکاتی است که به نظر می رسد وزارت ورزش و جوانان به عنوان متولی ورزش کشور می بایست در این خصوص در نقش «پرسشگر» بر آید.
عباس نظریان که بدون هیچ سابقه و تجربه ای از اسکی با حمایت برخی در انتخابات فدراسیون اسکی و ورزش های زمستانی رای آورد این روزها بر روی لبه تیغ انتقادات قرار گرفته است چرا که حواشی بزرگ بسیاری در فدراسیون به ظاهر کوچک اسکی وجود دارد، علاوه بر اسکی رشته های دیگری هم به این فدراسیون سپرده شده است که اساسا از توان فدراسیون و کادر مدیریتی آن خارج است و به نظر می رسد تا خیلی دیر نشده است باید فکری برای سر و سامان دادن به وضعیت آشفته این فدراسیون کرد.
اگر نگاهی به تعداد سفرهای بی مورد و بی حاصل رئیس فدراسیون و دیگر مسئولان در سال گذشته کرد می توان به این نتیجه دست یافت که اولویتی برای برون رفت از شرایط فعلی و حداقل حفظ جایگاه قبلی اسکی هم وجود ندارد، کما اینکه اندک ورزشکاران المپیکی نیز در شرایطی که از مدتها قبل زمزمه پناهنده شدنشان در میان خانواده اسکی به گوش می خورد حتی در میانه مسابقات رسمی فدراسیون ، کشور را ترک می کنند و هیچ مقامی در فدراسیون حتی یک عذرخواهی هم در این زمینه نمی کند. آنچه مسلم است جامعه اسکی کشور امروز در نقش مطالبه گر خواهان پاسخگویی و بررسی عملکرد مدیریتی مسئولان این فدراسیون و بررسی علل این حواشی عجیب و پر تکرار در اسکی است.