اسراییل و اشتباه تاکتیکی – خبر فوری

این قدیمی ترین روزنامه در اسرائیل است و به گفته دایره المعارف .dia Britannica، مشهورترین آنهاست و بیشتر خوانندگان تحصیل کرده هستند. این سرمقاله از بسیاری جهات مهم است.

یک روز قبل از انتشار مقاله روزنامه هاآرتص، فعالیت تمام 4300 پمپ بنزین در ایران به طور همزمان قطع شد و عرضه سوخت در جایگاه ها متوقف شد. علت این حادثه که مشکلات زیادی را برای مردم ایران به همراه داشت، برای مدتی در هاله ای از ابهام باقی ماند تا اینکه خبرگزاری آنلاین خبر فوری که معمولا قبل از دیگران مشخص است، از احتمال حمله سایبری صحبت کرد. در نهایت دبیر شورای عالی فضای مجازی ایران در گفت‌وگوی تلویزیونی گفت: حمله سایبری به پمپ بنزین‌ها ممکن است توسط یک کشور خارجی صورت گرفته باشد، اما هنوز برای اعلام جزئیات زود است. خبرگزاری آنلاین خبر فوری بار دیگر نخستین خبرگزاریی بود که اخیراً در روزنامه هاآرتص مطلبی منتشر کرد.

تاریخچه حملات سایبری اسرائیل علیه ایران

اسرائیل پیش از این در چندین حمله سایبری علیه ایران شرکت داشته است.

نیروگاه اتمی بوشهر: شاید اولین مورد حمله سایبری اسرائیل به ایران موضوع استاکس نت و نیروگاه اتمی بوشهر باشد. Stuxent بدافزاری بود که توسط دولت های آمریکا و اسرائیل ایجاد شد و در سال 2010 به تاسیسات هسته ای ایران، به ویژه نیروگاه بوشهر، حمله کرد. یاهو نیوز بعداً اعلام کرد که هدف از به اصطلاح “بازی های المپیک” نابودی برنامه هسته ای ایران نیست، بلکه حمله به آن، به دست آوردن زمان و انجام تلاش های دیپلماتیک بوده است. ادوارد اسنودن، کارمند سابق سیا که چندین اسناد مربوط به فعالیت های اطلاعاتی ایالات متحده را فاش کرد، در مصاحبه با اشپیگل گفت که این بدافزار با همکاری آژانس امنیت ملی ایالات متحده و اسرائیل ایجاد شده است.

– زیرساخت های مخابراتی: در سال 1397، حمید فتاحی، معاون وزیر ارتباطات و رئیس هیات مدیره شرکت ارتباطات زیرساخت، در توییتی «حمله های پراکنده» به برخی زیرساخت های ارتباطی را منتشر کرد و منبع این حملات را اسرائیل دانست. به گفته غلامرضا جلالی، رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور، این حملات سایبری با استفاده از ویروس «نسل جدید استاکسونت» در چند قسمت صورت گرفته است.

– تأسیسات نظامی پارچین: در 4 مرداد 1378 انفجاری در تأسیسات نظامی پارچین رخ داد. روز بعد، زوئی یازکلی، تحلیلگر سیاسی در تلویزیون 13 اسرائیل گفت که انفجار شب گذشته در پارچین تهران «نتیجه یک حمله سایبری» بوده است.

– تاسیسات هسته ای نطنز: در 21 فروردین امسال حادثه ای در تاسیسات هسته ای نطنز رخ داد. کانال دولتی اسرائیل کان روز یکشنبه (12 آوریل) گزارش داد که “حادثه” در تاسیسات هسته ای نطنز نتیجه کار اسرائیل و “حمله سایبری جدید به ایران” بوده است.

– تاسیسات بندر شهید رجایی: در 20 اردیبهشت ماه سال جاری حمله قبلی به تاسیسات آب و جاده بندر شهید رجایی انجام شد. روز دوشنبه 19 مه، واشنگتن پست به نقل از یک مقام دولتی آمریکا و یک مقام “دولت خارجی” که نامش فاش نشد، نوشت که این دیوار می تواند جدیدترین حمله سایبری به تاسیسات آبی و جاده های استان شهید رجایی باشد. آنها اسرائیل بوده اند.

البته حملات قبلی اسرائیل به کشور ما احتمالاً محدود به این موارد نبوده است.

شباهت دو اتفاق و یک نکته عجیب

در 27 تیرماه امسال اختلالی جهانی در سیستم‌های رایانه‌ای شرکت راه‌آهن رخ داد که باعث تأخیر و یا حتی توقف فعالیت صدها قطار و همچنین ورودی و خروجی، مراکز خرید بلیط، خدمات الکترونیکی کالا و مسافر و شرکت راه‌آهن شد. سایت اینترنتی. مشکلاتی داشته باشد. خبرگزاری آنلاین خبر فوری در همان روز با انتشار عکس پوستری از حرکت راه‌آهن ایران، از اختلال جهانی در سیستم ریلی شرکت راه‌آهن خبر داد که هرج‌ومرج بی‌سابقه‌ای را در ایستگاه‌های قطار سراسر کشور ایجاد کرده است. پیام “به دلیل تاخیر در حملات سایبری توسط قطار” روی تابلوی اطلاعات سیگنال قطار ظاهر شد. این پیام شامل یک شماره تلفن نیز بود.

اما نکته عجیب در مورد حمله سایبری هفته گذشته این بود که همان شماره در آخرین حمله سایبری پمپ بنزین در یک پیام صفحه نمایش ظاهر شد.

این شباهت یک نکته ظریف داشت. تحقیقات شرکت امنیت سایبری آمریکایی-اسرائیلی «چک پوینت» مرتبط با حمله چهار ماه پیش نشان داد که علت قطع شدن سیستم رایانه ای شرکت راه آهن ایران، حمله سایبری گروهی از هکرها به نام «ایندیرا» بوده است. حمله اسرائیل کار گروهی از هکرهای ادعایی نبود.

پس اندکی توجه به این شباهت، نکته مهمی را روشن می کند. : اسرائیل ادعا کرده است که آخرین حمله کارش است، در حالی که متن پیام حمله آخر شباهت غیرقابل انکاری با متن پیام حمله قبلی دارد و منطقا اسرائیل نمی تواند دومی را انجام دهد. این شباهت را با غیرمنتظره بودن آن توجیه کنید. این نشان می دهد که هر دو حمله کار اسرائیل بوده و در مورد قبلی اسرائیل مسئولیت دروغین را بر عهده گرفته است یا اینکه هیچ یک از این دو حمله کار اسرائیل نبوده و این بار اسرائیل به دروغ گفته است که کار او بوده است. در واقع، رویکرد هر دو حمله آسیب رساندن به پلت فرم خدمات عمومی است و هیچ یک از آنها به یک هدف نظامی نمی پردازند، موضوعی که هاآرتص اخیراً به آن اذعان کرده است.

آیا دولت اسرائیل با مردم ایران دشمنی دارد؟

جامعه شناسان می گویند: افکار عمومی جوامع در یک موقعیت را می توان با انتقام از دشمنان، در یک موضوع غیرنظامی و یا توجیه دشمن در رفتارهای انتقام جویانه، در مقابل مردم عادی و در زندگی روزمره، ارضا کرد. باور کردنش دردناکه بزرگان به یاد دارند زمانی که دولت بعث عراق به شدت در حال جنگ بود و با کمک کشورهای بزرگ وقتی موشک های اسکاد بی را کورکورانه اصابت کرد، برخی از آنها به تدریج فریاد «پاسخ موشکی» سر دادند. می توان انتظار انتقام داشت اما شکی نیست که مردمی که از دشمنی آسیب می بینند بیش از هر زمان دیگری منفور می شوند.

همانطور که می دانیم، زیرساخت های خدمات عمومی که به طور مستقیم با امنیت و آرامش همه مردم مرتبط است، هرگز هدف حملات سایبری ایران در اسرائیل یا ایالات متحده نبوده است. البته ایران در مورد حمله سایبری جهانی نیز حرف های زیادی برای گفتن دارد و دو سال پیش وزارت امنیت داخلی آمریکا در بیانیه ای درباره حمله سایبری ایران هشدار داد: «ایران برنامه سایبری قوی دارد که می تواند منجر به یک حمله سایبری شود. تهدیدی برای ایالات متحده: «ایران» یکی است.

موضوع مشکلات ناشی از تهاجم به زیرساخت های عمومی را نمی توان با مشکلات ناشی از تنبیه همجنس گرایان برابر دانست و در هر دو صورت می توان آن را ابزاری دانست که در نارضایتی مردم اثر یکسان دارد. فشار بر سیستم ممکن است عده ای تحریم ها و مشکلاتشان را به گردن تصمیمات سیاسی بیندازند و آن را به عهده خود فرد یا سیاستمداران بگذارند، اما چه کسی می تواند برای انتقام بگوید مردم دشمن و علیه مردم هستند، آیا به نظام فکر نکرده اید؟

مردم ایران پیش از این در جنگ هشت ساله نشان داده بودند که در مقاومت در برابر تهاجم به میهن خود متحد بوده و متحدتر شده اند. پس این یک اشتباه تاکتیکی عجیب است که انتظار داشته باشیم اگر امنیت عمومی مردم هدف کشور دشمن باشد، مردم از نظام حرکت ناراحت شوند. این ادعا در تضاد کامل با پیام های دوستانه ای است که دولت اسرائیل گاه سعی می کند به مردم ایران ارسال کند.

گل آب و اینترنت ملی!

من همیشه تاکید کرده ام که به جای نام مستعار شبکه ملی اینترنت (قطع اینترنت جهانی از مردم) به جای عبارت شبکه ملی اطلاعات (ایجاد یک شبکه مستقل که اطلاعات مستقل از سازمان ها و سازمان ها و خدمات دولتی باشد. اینترنت)، وزیر سابق فناوری اطلاعات نیز همین تفاوت را تایید کرد و اساساً به این دلیل که به دومی دروغ گفته است. با این حال، زمان وقوع آخرین حمله سایبری در کشورمان نیز نکته مهمی با زمان بندی مشکل اینترنت است. این روزها طرحی به نام حمایت از حقوق کاربران فضای مجازی در مجلس کلید خورده و اکنون در حال تصمیم گیری نهایی است. افکار عمومی معقولانه این طرح را دنبال می کنند و برخلاف دستور مسئولان، اگر مردم عمدا دسترسی به اینترنت را ضعیف یا محدود کنند، مخالفان زیادی از جمله آقای آقاتهرانی نماینده مردم تهران دارد. مجلس شورای اسلامی و یکی از حامیان این طرح نیز به تنوع آنها اعتراف کرده اند.

تقارن زمانی این حمله سایبری با شرایطی که ممکن است عده ای در سایه طرح شبکه ملی اطلاعات به دنبال شبکه ملی اینترنت باشند، در کنار سایر گزینه ها، احتمال موافقان محدودیت استفاده از این شبکه سایبری را تقویت می کند. حمله به عنوان دلیل نیاز. علاوه بر حمله مستقیم به امنیت و آرامش مردم، مطمئناً در از بین بردن مخالف محدودیت‌ها مؤثر نیستند.

1717