آلرژی به لاتکس چیست؟

حساسیت به لاتکس یا حساسیت به لاتکس واکنشی به پروتئین های خاصی است که در لاتکس یا لاستیک طبیعی وجود دارد. لاتکس در دستکش های پزشکی وجود دارد. اگر به لاتکس حساسیت دارید، بدن شما لاتکس را با یک ماده مضر اشتباه می گیرد و به آن واکنش نشان می دهد.

حساسیت به لاتکس ممکن است باعث خارش پوست و کهیر یا حتی آنافیلاکسی شود. آنافیلاکسی یک بیماری خطرناک است که می تواند باعث التهاب گلو و تنفس شدید شود. پزشک می تواند تشخیص دهد که آیا شما حساسیت به لاتکس دارید یا در معرض خطر ابتلا به آلرژی به لاتکس هستید. درک حساسیت به لاتکس و دانستن منابع رایج لاتکس می تواند به شما در جلوگیری از واکنش های آلرژیک کمک کند.

اصطلاح لاتکس به لاتکس لاستیک طبیعی اشاره دارد، محصولی که از مایع شیری رنگ مشتق شده از درخت لاستیک Hevea brasiliensis تولید می شود. انواع مختلفی از لاستیک مصنوعی به نام لاتکس نیز شناخته می شود. در این شرایط، پروتئین های لاتکس به پودر روان کننده استفاده شده در برخی دستکش ها متصل می شوند. هنگامی که کارگران دستکش را عوض می کنند، ذرات پروتئین یا پودر در هوا منتقل می شوند و قابل استنشاق هستند.

علائم آلرژی به لاتکس چیست؟

اگر به لاتکس حساسیت دارید، پس از دست زدن به محصولات لاستیکی لاتکس، مانند دستکش یا بادکنک، علائم آلرژیک ایجاد خواهید کرد. همچنین اگر ذرات لاتکس را که هنگام برداشتن دستکش های لاتکس در هوا آزاد می شوند تنفس کنید، می توانید علائم داشته باشید.

علائم حساسیت به لاتکس از خفیف تا شدید متغیر است. واکنش بستگی به حساسیت شما به لاتکس و میزان لمس یا استنشاق لاتکس دارد. واکنش شما می تواند با قرار گرفتن در معرض لاتکس بیشتر بدتر شود.

علائم خفیف حساسیت به لاتکس عبارتند از:

• خارش
• قرمزی پوست
• کهیر یا بثورات پوستی

علائم شدیدتر می تواند شامل موارد زیر باشد:

• سرفه
• خس خس سینه
• عطسه
• آبریزش بینی
• مشکل تنفسی
• خارش و آبریزش چشم

جدی ترین واکنش آلرژیک به لاتکس آنافیلاکسی است که می تواند کشنده باشد. واکنش آنافیلاکتیک بلافاصله پس از قرار گرفتن در معرض لاتکس در افراد بسیار حساس رخ می دهد، اما به ندرت در اولین مواجهه رخ می دهد.

علائم و نشانه های آنافیلاکسی شامل موارد زیر است:

• گیجی
• سرگیجه
• خس خس سینه
• مشکل تنفسی
• کهیر یا تورم
• تهوع و استفراغ
• فشار خون پایین
• نبض تند یا ضعیف
• از دست دادن هوشیاری

 

علل آلرژی به لاتکس چیست؟

در آلرژی به لاتکس، سیستم ایمنی بدن لاتکس را به عنوان یک ماده مضر می شناسد و مقداری آنتی بادی برای مبارزه با آن آزاد می کند. دفعه بعد که در معرض لاتکس قرار گرفتید، این آنتی بادی ها به سیستم ایمنی بدن شما می گویند که هیستامین و سایر مواد شیمیایی را در جریان خون آزاد کند و باعث ایجاد طیف گسترده ای از علائم و نشانه های آلرژی شود. هر چه بیشتر در معرض لاتکس قرار بگیرید، سیستم ایمنی بدن شما قوی‌تر خواهد بود. به این می گویند حساسیت.

آلرژی به لاتکس می تواند از طریق موارد زیر ایجاد شود:

تماس مستقیم. شایع ترین علت حساسیت به لاتکس تماس با محصولات حاوی لاتکس از جمله دستکش لاتکس، کاندوم و بادکنک است.

استنشاق محصولات لاتکس به ویژه دستکش. مقدار لاتکس موجود در هوای دستکش بسته به مارک دستکش مورد استفاده بسیار متفاوت است.

هنگام استفاده از لاتکس ممکن است واکنش های پوستی دیگری نیز داشته باشید. آن ها هستند:

درماتیت تماسی آلرژیک. این واکنش ناشی از افزودنی های شیمیایی مورد استفاده در طول تولید است. علامت اصلی بثورات پوستی همراه با تاول 24 تا 48 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض، شبیه پیچک سمی است.

درماتیت تماسی تحریک کننده این تحریک پوستی به دلیل پوشیدن دستکش های لاستیکی یا قرار گرفتن در معرض پودر داخل آن ها ایجاد می شود. علائم و نشانه ها شامل نواحی خشک، خارش دار و تحریک شده، معمولا روی دست ها است.

همه محصولات لاتکس از منابع طبیعی ساخته نمی شوند. محصولاتی که حاوی لاتکس مصنوعی (مصنوعی) هستند، مانند رنگ لاتکس، بعید است که واکنشی ایجاد کنند.

چه عواملی خطر ابتلا به آلرژی به لاتکس را افزایش می دهد؟

برخی از افراد بیشتر در معرض خطر آلرژی به لاتکس هستند:

کارگران صنعت لاستیک. تماس مکرر با لاتکس ممکن است حساسیت را افزایش دهد.

افراد مبتلا به اسپینا بیفیدا. خطر آلرژی به لاتکس در افراد مبتلا به اسپینا بیفیدا بیشتر است. اسپینا بیفیدا یک نقص مادرزادی است که بر رشد ستون فقرات تأثیر می گذارد. افراد مبتلا به این اختلال اغلب از طریق مراقبت های بهداشتی زودهنگام و مکرر در معرض محصولات لاتکس قرار می گیرند. افراد مبتلا به اسپینا بیفیدا باید همیشه از محصولات لاتکس اجتناب کنند.

افرادی که چندین عمل جراحی یا اقدامات پزشکی دارند. تماس مکرر با دستکش های لاتکس و محصولات پزشکی خطر ابتلا به حساسیت به لاتکس را افزایش می دهد.

کارکنان مراکز بهداشتی. اگر در بخش های مراقبت های بهداشتی کار می کنید، در معرض خطر ابتلا به آلرژی به لاتکس هستید.

افرادی که سابقه شخصی یا خانوادگی آلرژی دارند. اگر آلرژی های دیگری مانند تب یونجه یا آلرژی غذایی دارید، یا اگر آلرژی در خانواده شما وجود دارد، در خطر ابتلا به آلرژی به لاتکس هستید.

ارتباط بین آلرژی غذایی و حساسیت به لاتکس چیست؟

برخی از میوه ها حاوی همان آلرژن های موجود در لاتکس هستند. آن ها هستند:

• موز
• فندق
• کیوی
• آووکادو

اگر به لاتکس حساسیت دارید، به احتمال زیاد به این غذاها حساسیت دارید.

چگونه از حساسیت به لاتکس جلوگیری کنیم؟

بسیاری از محصولات رایج حاوی لاتکس هستند، اما معمولاً می توانید جایگزین مناسبی پیدا کنید. برای جلوگیری از این آلرژی، از قرار گرفتن در معرض موارد زیر خودداری کنید:

• بالون
• سرنگ
• گوشی پزشکی
• دسته های راکت
• ماسک های جراحی
• دستکش شستشو
• بطری های آب گرم
• برخی از انواع فرش
• سدهای دندانی
• اسباب بازی های لاستیکی
• نکات شیشه شیشه کودک
• تعدادی پوشک یکبار مصرف
• دسته موتور سیکلت و دوچرخه

دستکش نولاتکس در بسیاری از مراکز درمانی استفاده می شود. با این حال، از آنجایی که سایر محصولات پزشکی ممکن است حاوی لاتکس یا لاستیک باشند، حتما قبل از انجام هر گونه آزمایش یا روشی به پزشک، پرستار، دندانپزشک و سایر کارکنان مراقبت های بهداشتی در مورد آلرژی خود اطلاع دهید. پوشیدن دستبند هشدار پزشکی می تواند دیگران را نسبت به حساسیت به لاتکس آگاه کند.

برای محافظت از خود در برابر قرار گرفتن در معرض لاتکس و آلرژی در محل کار، اقدامات زیر را انجام دهید:

پس از برداشتن دستکش های لاتکس، دست ها را با صابون ملایم بشویید و کاملا خشک کنید.

خانه خود را خوب تمیز کنید. مناطق و تجهیزات آلوده به گرد و غبار لاتکس را به طور مرتب تمیز کنید.

از دستکش های غیر لاتکس برای فعالیت هایی که احتمال تماس آنها با مواد عفونی وجود ندارد (تهیه غذا، نظافت عمومی خانه، نگهداری عمومی و غیره) استفاده کنید.

اگر دستکش های لاتکس را انتخاب می کنید، از دستکش های بدون پودر با پروتئین کاهش یافته استفاده کنید. این دستکش ها تماس با پروتئین لاتکس را کاهش می دهد و در نتیجه خطر ابتلا به حساسیت به لاتکس را کاهش می دهد.

به اصطلاح دستکش های لاتکس ضد حساسیت خطر ابتلا به آلرژی به لاتکس را کاهش نمی دهد. با این حال، آنها ممکن است واکنش به مواد افزودنی شیمیایی در لاتکس (درماتیت تماسی آلرژیک) را کاهش دهند.

هنگام استفاده از دستکش لاتکس از کرم دست یا لوسیون های روغنی استفاده نکنید. زیرا می تواند به دستکش آسیب برساند.

از تمام آموزش های آلرژی به لاتکس و آموزش های ارائه شده توسط کارفرمای خود استفاده کنید و یاد بگیرید که چگونه از حساسیت به لاتکس جلوگیری کنید.

آلرژی به لاتکس چگونه تشخیص داده می شود؟

تشخیص حساسیت به لاتکس گاهی اوقات یک چالش است. پزشک پوست بیمار را معاینه می کند و در مورد علائم و سابقه پزشکی شما سؤالاتی می پرسد. در مورد واکنش های خود به لاتکس و سایر علائم و نشانه های آلرژی که دارید به پزشک خود بگویید. پزشک شما همچنین برای رد سایر علل علائم شما سؤالاتی می پرسد.

گزینه لیست سایر تخصص های پزشکی

آزمایش پوست می تواند در تشخیص آلرژی موثر باشد. در این آزمایش، پزشک از یک سوزن کوچک برای وارد کردن مقدار کمی لاتکس زیر پوست بازو یا پشت استفاده می کند. اگر به لاتکس حساسیت دارید، هنگام قرار گرفتن در معرض لاتکس، برجستگی هایی روی پوست شما ظاهر می شود. فقط یک متخصص آلرژی یا سایر پزشکان با تجربه در آزمایش پوست می توانند این آزمایش را انجام دهند. آزمایش خون نیز ممکن است برای بررسی حساسیت لاتکس انجام شود.

آلرژی به لاتکس چگونه درمان می شود؟

حال به این سوال پاسخ می دهیم که آلرژی و حساسیت به دستکش لاتکس را چگونه درمان کنیم؟ تشخیص زودهنگام علائم، کاهش قرار گرفتن در معرض لاتکس و مشاوره پزشکی برای جلوگیری از اثرات طولانی مدت سلامتی بسیار مهم است. هنگامی که یک کارگر به لاتکس حساسیت دارد، برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض احتیاط های خاصی لازم است. برخی از داروها ممکن است علائم آلرژی را کاهش دهند. اما اجتناب کامل از لاتکس، اگرچه بسیار دشوار است، اما موثرترین روش است.

اگرچه داروهایی برای کاهش علائم آلرژی به لاتکس در دسترس هستند، اما هیچ درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد. تنها راه جلوگیری از واکنش آلرژیک لاتکس، اجتناب از قرار گرفتن در معرض محصولات حاوی لاتکس است.

علیرغم تمام تلاش شما برای اجتناب از لاتکس، ممکن است با آن در تماس باشید. اگر واکنش آلرژیک شدید به لاتکس داشته اید، ممکن است لازم باشد همیشه اپی نفرین را همراه خود داشته باشید. اگر واکنش آنافیلاکسی دارید، باید برای تزریق فوری آدرنالین (اپی نفرین) به اورژانس مراجعه کنید.