تغییر برچسبهای شیمیایی دیانای در موشها، میزان فعالیت ژن را بدون برش ژنوم ممکن کرده است.
به گزارش گروه سلامت خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از نیچر؛ بر اساس مطالعات اخیر در پی جایگزینی برای ویرایش ژنوم دانشمندان توانستند میزان فعالیت ژنی را که بر سطح کلسترول تأثیر میگذارد، بدون تغییر توالی دیانای کاهش دهند.
دانشمندان با اصلاح «اپیژنوم»، بهویژه برچسبهای شیمیایی متصل به دیانای که بر فعالیت ژنها تأثیر میگذارند، توانستند طی ۱۱ ماه به کاهش پایدار در فعالیت ژن هدف در موشها دست بیابند. این رویکرد با ویرایش سنتی ژنوم با استفاده از کریسپر-کس ۹ (CRISPR-Cas۹) متفاوت است و راهی برای درمان بیماریها با ویرایش اپیژنوم به جای تغییر مستقیم دیانای ارائه میدهد و به طور بالقوه خطرات مرتبط با تغییرات دیانای را به حداقل میرساند.
محققان تکنیکهایی خلق کردهاند تا بتوانند نشانههای اپیژنتیک را با استفاده از گروههای متیل (یک گروه عاملی آلکیل آبگریز که از مولکول متان (CH۴) با حذف یک اتم هیدروژن به دست آمده است) دستکاری کنند و ژنها را روشن یا خاموش کنند. این تکنیک میتواند کاربردهای فراوانی در درمان داشته باشد. دانشمندان با این روش توانستند ژن پیسیاسکی ۹ (PCSK۹) را در موشها ویرایش کنند و بدین ترتیب میزان کلسترول را کاهش دهند و سطح پروتئین پیسیاسکی ۹ را نیز به شکل پایداری پایین بیاورند.
یافتههای این مطالعه نشان از توجه روزافزون به ویرایش اپیژنتیک به عنوان یک رویکرد درمانی امیدوارکننده دارد. بیش از ده کمپانی به طور فعال در حال توسعۀ درمانهای ویرایش اپیژنتیک هستند و برخی آزمایشها اثرات طولانیمدتی را در پستانداران نشان دادهاند.
از این میان شرکت امگا تراپیوتیک (Omega Therapeutics) در حال انجام یک کارآزمایی بالینی است که طی آن با استفاده از ویرایش اپیژنتیک، ژن اموایسی (MYC) را هدف میگیرد که به سرطانهای بسیاری مرتبط است. حوزۀ مطالعات اپیژنتیک به سرعت در حال گسترش است و امکانات جدیدی را برای درمان بیماریها و اصلاح ویژگیهای ژن بدون تغییر مستقیم در توالی دیانای ارائه میدهد.