
سکه مهریه قانونی چقدر است؟
سکه مهریه قانونی سقفی برای تعیین تعداد در زمان عقد ندارد، اما قانونگذار برای جنبه اجرایی و کیفری آن محدودیت هایی در نظر گرفته است. در حال حاضر، قابلیت اعمال حکم جلب و حبس برای زوج در صورت عدم پرداخت مهریه، تا سقف ۱۱۰ سکه تمام بهار آزادی است، به شرطی که زوج توانایی مالی برای پرداخت را داشته باشد و اعسار او ثابت نشود. طرح کاهش این سقف به ۱۴ سکه نیز در مجلس در دست بررسی است اما تا کنون به قانون تبدیل نشده است.
مهریه به عنوان یکی از مهم ترین حقوق مالی زن در عقد نکاح، همواره موضوع بحث و سؤالات فراوانی بوده است. نوسانات اقتصادی و افزایش ارزش سکه در سال های اخیر، ابهامات پیرامون قوانین مهریه را افزایش داده و زوجین بسیاری را با چالش هایی روبرو کرده است. برخی از افراد در ابتدای زندگی مشترک، ممکن است با تصورات نادرست درباره قوانین مهریه، تعهداتی را بپذیرند که در آینده منجر به مشکلات جدی شود. از سوی دیگر، زوجین متأهل نیز در مواجهه با اختلافات یا نیاز به مطالبه مهریه، به دنبال اطلاعات دقیق و به روز درباره حقوق خود هستند.
در این میان، شایعات و اخبار تأییدنشده درباره قانون جدید مهریه و سقف های مختلف آن، نگرانی هایی را در جامعه ایجاد کرده است. از طرح های پیشنهادی ۱۴ سکه گرفته تا مفهوم ۱۱۰ سکه و چالش های حبس، همگی نیازمند تبیین و شفاف سازی هستند. این مقاله با هدف ارائه یک راهنمای جامع و دقیق درباره وضعیت قانونی مهریه در ایران، به بررسی ابهامات و واقعیت های موجود می پردازد. تلاش می شود با زبانی روشن و با استناد به قوانین جاری، اطلاعاتی قابل اتکا ارائه شود تا مخاطبین بتوانند با آگاهی کامل، تصمیمات بهتری در خصوص تعیین، مطالبه یا پرداخت مهریه خود اتخاذ کنند و از حقوق قانونی شان مطلع شوند.
مبانی مهریه در قانون ایران – آنچه هر زوجی باید بداند
مهریه، که ریشه در آموزه های دینی و قوانین مدنی ایران دارد، یکی از ارکان اصلی عقد نکاح به شمار می رود. این حق مالی به محض جاری شدن صیغه عقد، به مالکیت زن در می آید و می تواند هر زمان که بخواهد آن را مطالبه کند. اما ماهیت و نحوه مطالبه مهریه، پیچیدگی های خاص خود را دارد که شناخت آن ها برای هر دو طرف عقد ضروری است.
۱.۱. مهریه چیست؟ تعریف حقوقی و ماهیت آن
بر اساس ماده ۱۰۸۲ قانون مدنی، به محض وقوع عقد، زن مالک مهر می شود و می تواند هر نوع تصرفی که بخواهد در آن بکند. این ماده به وضوح بیانگر مالکیت قطعی زن بر مهریه از لحظه عقد است. مهریه می تواند شامل هر مالی باشد که ارزش اقتصادی و قابلیت تملک داشته باشد؛ از سکه و طلا گرفته تا ملک، وجه نقد، یا حتی آموزش هنری و ورزشی. نکته مهم این است که مهریه باید در زمان عقد به صورت مشخص و معین تعیین شود تا از ابهامات بعدی جلوگیری شود.
مالکیت زن بر مهریه، به این معنا است که حتی در صورت فوت زوج، مهریه از ترکه او به زن پرداخت می شود و در صورت فوت زوجه نیز، این حق به وراث او منتقل خواهد شد. این ویژگی مهریه، آن را از سایر تعهدات مالی متمایز می کند و به عنوان یک پشتوانه مالی برای زن در طول زندگی مشترک و پس از آن در نظر گرفته می شود.
۱.۲. تفاوت کلیدی: مهریه عندالمطالبه در برابر مهریه عندالاستطاعه
یکی از مهم ترین نکات در زمان تعیین مهریه، نوع تعهد پرداخت آن است که به دو صورت عندالمطالبه و عندالاستطاعه مشخص می شود. هر یک از این دو نوع، آثار حقوقی متفاوتی برای زوج و زوجه به همراه دارد.
مهریه عندالمطالبه: حق مطالبه فوری
مهریه عندالمطالبه به معنای آن است که زن، به محض وقوع عقد و در هر زمان، حق مطالبه تمام مهریه خود را دارد و مرد موظف به پرداخت آن است. در این حالت، زن برای وصول مهریه نیازی به اثبات توانایی مالی مرد ندارد و می تواند با مراجعه به دفاتر اجرای ثبت یا دادگاه، تقاضای مطالبه کند. در صورت عدم پرداخت، زن می تواند از طریق توقیف اموال، حساب های بانکی، حقوق، یا حتی درخواست حکم جلب و حبس (تا سقف قانونی) اقدام کند. اکثر مهریه ها در ایران به صورت عندالمطالبه تعیین می شوند و زن از این حق، به عنوان اهرمی برای تضمین حقوق خود در زندگی مشترک استفاده می کند.
مهریه عندالاستطاعه: مطالبه مشروط به توانایی مالی
در مقابل مهریه عندالمطالبه، مهریه عندالاستطاعه قرار دارد. در این نوع مهریه، مطالبه و پرداخت آن مشروط به اثبات توانایی مالی زوج توسط زوجه است. به عبارت دیگر، زن تنها زمانی می تواند مهریه خود را از مرد مطالبه کند که ثابت کند مرد توانایی مالی لازم برای پرداخت مهریه را دارد. این شرط باید صراحتاً در سند ازدواج قید شود. در مهریه عندالاستطاعه، زن برای وصول مهریه باید به دادگاه مراجعه کرده و با ارائه مدارک و شواهد، تمکن مالی همسر خود را اثبات کند. دادگاه پس از بررسی، در صورت اثبات تمکن، حکم به پرداخت مهریه را صادر خواهد کرد. در این نوع مهریه، امکان اعمال حکم حبس برای زوج در صورت عدم پرداخت، بسیار محدودتر است زیرا مبنای آن بر اثبات استطاعت مالی مرد قرار دارد.
ویژگی | مهریه عندالمطالبه | مهریه عندالاستطاعه |
---|---|---|
زمان مطالبه | هر زمان پس از عقد | تنها در صورت اثبات توانایی مالی مرد |
نیاز به اثبات تمکن مرد | خیر | بله، توسط زوجه |
توقیف اموال | امکان پذیر است | پس از اثبات تمکن، امکان پذیر است |
امکان حبس | تا سقف ۱۱۰ سکه امکان پذیر (در صورت عدم اعسار) | بسیار محدودتر، پس از اثبات تمکن |
۱.۳. نحوه محاسبه ارزش مهریه سکه: نرخ رسمی یا بازار آزاد؟
با توجه به نوسانات شدید قیمت سکه در سال های اخیر، یکی از پرسش های اساسی برای زوجین و خانواده ها، نحوه محاسبه ارزش مهریه سکه در زمان مطالبه است. آیا ارزش مهریه بر اساس نرخ روز بازار آزاد محاسبه می شود یا نرخ دیگری ملاک قرار می گیرد؟
قانونگذار برای رفع این ابهام، نرخ رسمی اعلام شده توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران را ملاک محاسبه مهریه سکه قرار داده است. این بدان معناست که در زمان مطالبه مهریه، حتی اگر قیمت سکه در بازار آزاد تفاوت قابل توجهی با نرخ بانک مرکزی داشته باشد، ملاک برای محاسبه ارزش مهریه، همان نرخی است که بانک مرکزی به صورت رسمی اعلام می کند. این قانون به منظور ایجاد ثبات و کاهش اختلافات ناشی از تغییرات لحظه ای قیمت در بازار، وضع شده و از حقوق زوجه در شرایط تورمی حمایت می کند.
این موضوع به ویژه برای مهریه هایی که سال ها پیش تعیین شده اند و ارزش ریالی آن ها به دلیل تورم دستخوش تغییرات زیادی شده است، اهمیت ویژه ای دارد. محاسبه مهریه به نرخ روز، حق زوجه است و برای حفظ قدرت خرید مهریه او در طول زمان اعمال می شود.
سکه مهریه قانونی چقدر است؟ – سقف ها، طرح ها و واقعیت ها
یکی از پرتکرارترین سؤالات در ذهن مردم، به ویژه جوانان در آستانه ازدواج، درباره وجود سقف قانونی برای مهریه است. این پرسش، معمولاً با ابهامات فراوانی درباره اعداد و ارقام مختلفی همچون ۱۴ سکه یا ۱۱۰ سکه همراه می شود. برای روشن شدن این موضوع، لازم است بین تعداد مهریه در زمان عقد و سقف اجرای کیفری یا حبس آن تمایز قائل شویم.
۲.۱. آیا سقف مشخصی برای تعیین تعداد سکه مهریه وجود دارد؟
پاسخ صریح به این سؤال، خیر است. قانونگذار در زمان عقد نکاح، هیچ سقفی را برای تعداد سکه های مهریه تعیین نکرده است. به این معنا که زن و مرد می توانند به هر تعدادی از سکه (یا هر مال دیگری) توافق کنند و آن را به عنوان مهریه در سند ازدواج درج نمایند؛ از یک سکه گرفته تا هزاران سکه.
اما این آزادی در تعیین تعداد مهریه، به معنای آزادی مطلق در جنبه های اجرایی و ضمانت های کیفری آن نیست. آنچه در جامعه به عنوان سقف مهریه رایج شده است، در واقع مربوط به سقف اجرای کیفری و امکان حبس برای زوج در صورت عدم پرداخت است، نه محدودیت در تعیین اصل مهریه.
قانونگذار هیچ سقفی برای تعداد سکه های مهریه در زمان عقد تعیین نکرده است؛ زوجین می توانند هر مقداری را توافق کنند، اما این موضوع با سقف اجرای کیفری مهریه متفاوت است.
۲.۲. قانون ۱۱۰ سکه مهریه – ضمانت اجرایی و حدود حبس
موضوع ۱۱۰ سکه مهریه، یکی از پربحث ترین و مهم ترین جنبه های قانونی مهریه در سال های اخیر بوده است. این عدد، سقف مهریه نیست، بلکه حداکثر میزانی است که می تواند منجر به اعمال حکم جلب و حبس برای زوج در صورت عدم پرداخت و عدم اثبات اعسار شود.
بر اساس ماده ۲۲ قانون حمایت خانواده مصوب سال ۱۳۹۱ و ماده ۲ قانون اجرای احکام مالی، اگر مهریه تا سقف ۱۱۰ سکه تمام بهار آزادی (یا معادل آن) باشد، وصول آن مشمول مقررات اجرای احکام مالی است. به بیان ساده، اگر مردی تا این سقف مهریه را نپردازد و نتواند ناتوانی مالی (اعسار) خود را اثبات کند، ممکن است با حکم جلب و حبس مواجه شود.
اما وضعیت مهریه مازاد بر ۱۱۰ سکه متفاوت است. در این خصوص، قانونگذار امکان اعمال حبس را برای زوج منتفی دانسته است. این بدان معناست که اگر مهریه زوجه، برای مثال ۲۰۰ سکه باشد، مرد تنها برای ۱۱۰ سکه اول در معرض حکم جلب و حبس قرار می گیرد. برای ۹۰ سکه باقی مانده، زن همچنان حق مطالبه دارد و مهریه وی قانونی و قابل وصول است، اما برای وصول این بخش از مهریه، زن باید تمکن مالی زوج را در دادگاه اثبات کند. در صورت اثبات تمکن، مرد موظف به پرداخت است، اما ضمانت اجرایی کیفری (حبس) برای آن وجود نخواهد داشت.
این قانون با هدف کاهش جمعیت زندانیان مهریه و در عین حال حفظ حقوق مالی زن وضع شده است. بنابراین، وقتی از قانون جدید مهریه چند سکه است؟ صحبت می شود، باید دانست که قانونی که جنبه حبس دارد، همان سقف ۱۱۰ سکه است و نه بیشتر.
۲.۳. طرح ۱۴ سکه مهریه – واقعیت یا شایعه؟ (بررسی آخرین وضعیت ۱۴۰۴)
در کنار قانون ۱۱۰ سکه، در سال های اخیر موضوع طرح ۱۴ سکه مهریه نیز به شدت مطرح و به کلمه کلیدی پربحثی تبدیل شده است. بسیاری از افراد به اشتباه تصور می کنند که این طرح به قانون تبدیل شده و سقف مهریه به ۱۴ سکه کاهش یافته است.
واقعیت این است که تا زمان نگارش این مقاله (آپدیت ۱۴۰۴)، طرح ۱۴ سکه مهریه صرفاً یک طرح پیشنهادی در مجلس شورای اسلامی بوده و هنوز به قانون قطعی تبدیل نشده و اجرایی نیست. هدف اصلی این طرح، کاهش سقف جنبه کیفری (زندان) مهریه به ۱۴ سکه بوده است، نه کاهش اصل مهریه. به این معنا که اگر این طرح به تصویب نهایی می رسید، زوج تنها تا سقف ۱۴ سکه با مجازات حبس مواجه می شد و برای مبالغ مازاد، امکان حبس وجود نداشت، اما زن همچنان حق مطالبه کل مهریه (حتی بیش از ۱۴ سکه) را از طریق راه های مدنی داشت.
در صورت تصویب چنین طرحی، پیامدهای احتمالی شامل کاهش چشمگیر جمعیت زندانیان مهریه خواهد بود، در حالی که حقوق زوجه برای دریافت کل مهریه از طریق مدنی محفوظ می ماند. لازم است افراد به شایعات مشابه (مانند ۵ سکه) توجه نکرده و اطلاعات خود را از مراجع رسمی و قانونی کسب کنند، زیرا تا به حال، هیچ یک از این طرح ها به قانون تبدیل نشده اند و قوانین قبلی کماکان معتبر هستند.
۲.۴. حق ثبت مهریه و مالیات مربوطه
زمانی که زوجین عقد نکاح را ثبت می کنند، مهریه نیز در سند رسمی ازدواج درج می شود. پیرامون هزینه ها و مالیات مربوط به این فرآیند نیز سوالاتی مطرح است:
- مالیات بر ثبت مهریه: در حال حاضر و تا نیمه اول سال ۱۴۰۴، هیچ مالیاتی برای ثبت اصل مهریه در زمان عقد نکاح وجود ندارد. شایعاتی درباره اخذ مالیات ۲ درصدی یا هر درصدی دیگر از مهریه در زمان عقد، صحت ندارد.
- هزینه های مربوط به اجرای مهریه از طریق ثبت: اگرچه ثبت مهریه هزینه ای ندارد، اما در صورت مطالبه و اجرای مهریه از طریق دفاتر اجرای ثبت، هزینه های دادرسی و اجراییه متناسب با میزان مهریه و فرآیندهای اداری، از خواهان (زوجه) دریافت خواهد شد. این هزینه ها با مالیات بر اصل مهریه متفاوت است و مربوط به فرآیند اجراییه قانونی است.
فرآیند مطالبه و پرداخت مهریه
زمانی که زن تصمیم به مطالبه مهریه خود می گیرد یا مرد با درخواست پرداخت مهریه مواجه می شود، شناخت فرآیندهای قانونی و حقوقی اهمیت ویژه ای پیدا می کند. این فرآیند می تواند هم از طریق ادارات ثبت و هم از طریق دادگاه خانواده پیگیری شود و هر کدام مراحل و ویژگی های خاص خود را دارند.
۳.۱. روش های مطالبه مهریه (از سوی زوجه)
زن برای مطالبه مهریه خود، دو مسیر اصلی قانونی پیش رو دارد:
۱. از طریق اجرای ثبت اسناد
این روش به دلیل سرعت بیشتر و عدم نیاز به بررسی های قضایی اولیه، در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. مراحل آن به شرح زیر است:
- رجوع به دفترخانه: زوجه با در دست داشتن سند ازدواج رسمی خود، به دفترخانه ای که عقد در آن به ثبت رسیده است، مراجعه می کند.
- صدور اجراییه: در دفترخانه، زن تقاضای صدور اجراییه برای مطالبه مهریه را مطرح می کند. پس از انجام تشریفات اداری، اجراییه صادر و به زوج ابلاغ می شود.
- مهلت پرداخت: زوج پس از ابلاغ اجراییه، معمولاً ۱۰ روز فرصت دارد تا مهریه را به صورت کامل پرداخت کند.
- معرفی و توقیف اموال: در صورت عدم پرداخت مهریه در مهلت مقرر، زوجه می تواند با معرفی اموال و دارایی های زوج (مانند ملک، خودرو، حساب بانکی، سهام، حقوق و مزایا) به اداره اجرای ثبت، تقاضای توقیف آن ها را داشته باشد.
- مزایا: این روش معمولاً سریع تر از مسیر دادگاه است و می تواند به سرعت منجر به توقیف اموال زوج شود.
- معایب: برخی از اموال (مستثنیات دین) قابل توقیف نیستند و در این روش، امکان درخواست حکم جلب برای زوج، تنها پس از طی مراحلی و به شرط عدم شناسایی مال و عدم اثبات اعسار توسط زوج، به دادگاه ارجاع می شود.
۲. از طریق دادگاه خانواده
این روش مسیر اصلی قضایی برای مطالبه مهریه است و به ویژه در مواردی که اموال مشخصی از زوج در دسترس نباشد یا نیاز به رسیدگی قضایی پیچیده تری باشد، کاربرد دارد. مراحل آن عبارتند از:
- تقدیم دادخواست: زوجه با مراجعه به دفاتر خدمات الکترونیک قضایی، دادخواست مطالبه مهریه را تنظیم و به دادگاه خانواده ارائه می دهد.
- رسیدگی قضایی: دادگاه جلسات رسیدگی را تشکیل می دهد و اظهارات طرفین را می شنود. در این مرحله، زن می تواند دلایل و مدارک خود را برای اثبات حقانیت مطالبه مهریه ارائه دهد.
- صدور حکم: پس از بررسی های لازم، دادگاه حکم به پرداخت مهریه را صادر می کند.
- اجرای حکم: در صورت قطعیت حکم، پرونده به واحد اجرای احکام دادگستری ارجاع می شود. زن می تواند با معرفی اموال زوج، تقاضای توقیف و فروش آن ها را برای وصول مهریه داشته باشد.
- مزایا: این روش امکان درخواست همزمان سایر حقوق مالی زن (مانند نفقه و اجرت المثل) را فراهم می کند و در صورت عدم توانایی زوج در پرداخت مهریه، امکان طرح دعوای اعسار و تقسیط را به زوج می دهد.
- معایب: فرآیند رسیدگی در دادگاه ممکن است زمان برتر باشد و هزینه های دادرسی نیز به آن اضافه می شود.
انتخاب هر یک از این روش ها بستگی به شرایط پرونده، اموال زوج و سرعت مورد نظر زوجه دارد. در بسیاری از موارد، مشورت با یک وکیل متخصص خانواده می تواند به انتخاب بهترین مسیر کمک کند.
۳.۲. دادخواست اعسار و تقسیط مهریه (از سوی زوج)
هنگامی که زن مهریه خود را مطالبه می کند، ممکن است زوج با چالش ناتوانی مالی برای پرداخت یکجای آن مواجه شود. در این شرایط، قانونگذار راهکاری به نام دادخواست اعسار و تقسیط مهریه را پیش بینی کرده است.
توضیح مفهوم اعسار
اعسار به معنای ناتوانی مالی زوج از پرداخت یکجای مهریه یا سایر بدهی هاست. اگر مرد نتواند مهریه را به صورت یکجا بپردازد، می تواند با ارائه دادخواست اعسار به دادگاه، از دادگاه تقاضا کند که مهریه را به صورت اقساطی پرداخت کند.
مراحل تقدیم دادخواست اعسار و مستندات لازم
- تقدیم دادخواست: زوج باید ظرف مدت قانونی (معمولاً یک ماه پس از ابلاغ اجراییه مهریه) دادخواست اعسار خود را از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی به دادگاه خانواده ارائه دهد.
- مستندات: برای اثبات اعسار، زوج باید مدارکی را به دادگاه ارائه دهد که نشان دهنده ناتوانی مالی اوست. این مدارک شامل موارد زیر می شود:
- لیست کامل دارایی ها: شامل تمام اموال منقول و غیرمنقول، حساب های بانکی، مطالبات و هر آنچه که به نام زوج است.
- لیست بدهی ها: شامل سایر بدهی های معوقه و اقساطی.
- منابع درآمد: حقوق، دستمزد، درآمد کسب وکار یا هر منبع درآمد دیگری.
- شهود: معمولاً دو شاهد آگاه به وضعیت مالی زوج که می توانند در دادگاه شهادت دهند، مورد نیاز است.
- نقش دادگاه در تعیین پیش پرداخت و اقساط: دادگاه پس از بررسی دقیق وضعیت مالی زوج و مدارک ارائه شده، میزان توانایی مالی واقعی او را سنجیده و بر اساس آن، مبلغی را به عنوان پیش پرداخت (پیش قسط) و سپس اقساط ماهانه را تعیین می کند. این اقساط باید به گونه ای باشد که زوج بتواند از پس پرداخت آن ها برآید و در عین حال، حق زوجه نیز به تدریج وصول شود.
- عواقب عدم پرداخت اقساط مهریه: در صورتی که زوج پس از تعیین اقساط، از پرداخت آن ها سر باز زند یا سه قسط متوالی را پرداخت نکند، زوجه می تواند مجدداً از دادگاه درخواست حکم جلب و حبس او را داشته باشد.
- درخواست تعدیل اقساط: اگر پس از صدور حکم تقسیط، شرایط مالی زوج تغییر کند (مثلاً درآمد او کاهش یابد یا بدهی های جدیدی پیدا کند)، می تواند با ارائه دادخواست تعدیل اقساط، از دادگاه بخواهد که میزان اقساط را متناسب با وضعیت جدید او تغییر دهد.
دادخواست اعسار، ابزاری قانونی برای حمایت از مردانی است که به دلیل ناتوانی مالی، قادر به پرداخت یکجای مهریه نیستند و به آن ها فرصت می دهد تا تعهد مالی خود را به تدریج و متناسب با توانایی شان ایفا کنند.
۳.۳. محدودیت های اجرایی و مستثنیات دین
در فرآیند مطالبه و اجرای مهریه، حتی با وجود حکم دادگاه یا اجراییه ثبت، همه اموال زوج قابل توقیف و فروش نیستند. قانونگذار برای حمایت از حداقل زندگی افراد، اموالی را به عنوان مستثنیات دین شناخته و توقیف آن ها را ممنوع کرده است.
مستثنیات دین شامل اموالی است که برای ادامه حیات و حفظ حیثیت فرد و افراد تحت تکفل او ضروری هستند. این اموال شامل موارد زیر می شود:
- مسکن مورد نیاز: خانه مسکونی که عرفاً در شأن زوج و خانواده او باشد و برای سکونت او لازم است، قابل توقیف نیست.
- ابزار و وسایل کار: ابزار و وسایلی که برای امرار معاش و کسب درآمد زوج ضروری هستند (مانند تاکسی برای راننده یا وسایل کشاورزی برای کشاورز)، جزو مستثنیات دین محسوب می شوند.
- اثاثیه ضروری زندگی: وسایل و اثاثیه منزل که برای زندگی متعارف و روزمره زوج و خانواده اش ضروری هستند.
- مبالغ ودیعه مسکن: ودیعه یا رهن مسکن که برای اجاره آن ضروری است، در صورت عدم وجود مسکن شخصی.
- پوشاک و مواد خوراکی: پوشاک و مواد غذایی که برای یک ماه زوج و افراد تحت تکفل او لازم است.
- تلفن مورد نیاز: یک خط تلفن مورد نیاز.
- سهم الشرکه در شرکت های تعاونی مسکن: در صورتی که برای تامین مسکن ضروری باشد.
اهمیت تشخیص مستثنیات دین توسط دادگاه: تشخیص اینکه کدام اموال جزو مستثنیات دین محسوب می شوند، بر عهده دادگاه است. دادگاه با در نظر گرفتن عرف، شأن اجتماعی و وضعیت مالی زوج، در این خصوص تصمیم گیری می کند. این بدان معناست که حتی اگر زوجه مالی را برای توقیف معرفی کند، دادگاه موظف است ابتدا بررسی کند که آیا آن مال جزو مستثنیات دین است یا خیر. این قانون به منظور حفظ کرامت انسانی و جلوگیری از بی خانمان شدن افراد، در نظر گرفته شده است.
در برخی موارد، ممکن است اختلاف بر سر تشخیص مستثنیات دین منجر به پیچیدگی های پرونده شود که در این شرایط، حضور وکیل متخصص می تواند به تبیین و دفاع از حقوق موکلین کمک شایانی کند.
جمع بندی نکات کلیدی پیرامون مهریه، می تواند به افراد کمک کند تا با دیدی روشن تر به این تعهد مهم حقوقی نگاه کنند. عدم وجود سقف برای تعیین مهریه در زمان عقد، به زوجین آزادی می دهد تا هر مقداری را توافق کنند. اما این آزادی در تعیین، با محدودیت های اجرایی و کیفری همراه است. سقف ۱۱۰ سکه برای جنبه کیفری و حبس در صورت عدم پرداخت و عدم اثبات اعسار، نقطه ای کلیدی در قوانین مهریه است. مهم تر از آن، تاکید بر این نکته است که طرح کاهش سقف زندان به ۱۴ سکه، تا کنون صرفاً در حد یک طرح پیشنهادی باقی مانده و به قانون تبدیل نشده است، بنابراین اطلاعات دقیق و به روز از منابع معتبر، همواره ضروری است.
در نهایت، پیچیدگی های حقوقی مهریه و تفاوت های ظریف بین مهریه عندالمطالبه و عندالاستطاعه، نحوه محاسبه، و فرآیندهای مطالبه و پرداخت، اهمیت آگاهی حقوقی را دوچندان می کند. مشورت با یک وکیل متخصص خانواده برای هرگونه اقدام در زمینه مهریه، اعم از تعیین، مطالبه یا پرداخت، نه تنها می تواند از بروز مشکلات بعدی جلوگیری کند، بلکه به افراد کمک می کند تا از حقوق قانونی خود به بهترین شکل ممکن دفاع کنند و از سردرگمی ها و شایعات دور بمانند. تعهد و توافق طرفین برای ساختن یک زندگی پایدار، فارغ از میزان مهریه و پیچیدگی های حقوقی آن، همواره اصلی ترین ستون یک زندگی مشترک موفق است.