دکتر حسین بنایی یکی از چهره های تاریخ ایران بوده که حق بزرگی در تحصیل و ورزش در کشور دارد. وی در سال 1290 در مشهد به دنیا آمد. او مردی بزرگ در تاریخ ورزش، آموزش و موسیقی، مؤسس بسیاری از شرکت‌های تعاونی، مؤسس مسابقات ورزشی در مدارس و دانشگاه‌ها، مؤسس دوره عالی تربیت بدنی دانشگاه، معلم دانشگاه و… از سوی دیگر، خالق مسابقات ورزشی». هنرمند خلاق، نقاش (کلاسیک، مدرن، کاریکاتور و مینیاتور)، نویسنده 57 کتاب آموزشی، مترجم زبان های فرانسه و انگلیسی، کاتب، دوستدار خدمت به تعلیم و تربیت نسل آینده، مؤسس اردوها و سازمان های ورزشی و خانه های پیشاهنگی، قهرمان و مروج ورزش های مختلف، مردی شجاع، پارسا، نجیب و بزرگ که در زمره مردان پیشکسوت این سرزمین قرار گرفته است» (1).
حسین بنایی دکترای تعلیم و تربیت، روانشناسی و تربیت بدنی را از آمریکا گرفت و به ایران بازگشت و سازمان پیشاهنگی کشور را در سال 1332 سازماندهی کرد. از کارهای به یاد ماندنی وی تبدیل باغ منظره به اردوگاه آموزشی و تفریحی پیشاهنگان و همچنین احداث کمپ کلکچال در ارتفاعی در همین منطقه بود که به مرکز مهم ورزشی و آموزشی نیز تبدیل شد. بنایی همچنین در شهرهای رامسر، مشهد و نیشابور کمپ های اکتشافی بزرگ و همچنین ساختمان ها و مراکز کوچکتری در ده ها نقطه دیگر کشور ساخت. کار ارزشمند ایشان این بود که اکثریت هزینه های ساخت و نگهداری این تأسیسات را با ابتکار خود و با درآمدزایی مراکز و جلب همکاری مردم تأمین می کرد و با وجود اینکه از جایگاه علمی و مدیریتی بالایی برخوردار بود، غالباً از آن استفاده کرد. بیل و کلنگ در کارش ساخت و ساز و باغبانی، نه نمادین، با تمام قدرت و بیش از یک کارگر ساده کار می کرد. جا دارد مدیران ارشد کشور ماهیت این شخصیت را با مسئولان انتصابی فدراسیون های ورزشی یا مسئولان نهادهای «فرهنگی» امروزی مقایسه کنند و ارزیابی کنند که این آقایان با صرف هزینه های نجومی از جیب ملت چه می کنند! حداقل در مورد فدراسیون های ورزشی می دانم که سفرهای خارجی، هدر رفت اقتصادی و اندوختن ثروت شخصی چقدر در «مدیریت» این سازمان های به اصطلاح غیردولتی دخیل است و چه نتایج کم ارزشی دارد. به دست آورد. .
این یک فاجعه تاریخی است که شخصیتی نابغه و پرکار مثل دکتر بنائی بعد از انقلاب دستگیر شد اما بعد از مدتی متوجه می شوند که هیچ رد سیاهی در کارنامه او وجود ندارد. با این حال او از سمت های مدیریتی خود برکنار می شود و مجبور به مهاجرت می شود. پس از آن، پیشاهنگی نسل های مختلف کودکان و نوجوانان را از جمله با «عمل خیر»، داوطلبی، ورزش، زندگی در زیر چادر و مهارت های زندگی در طبیعت و «حافظه جمعی» برای مردم آشنا کرد. ایرانی هایی که به مدرسه رفته بودند برای استفاده از امکانات آنجا برچیده می شوند. علاوه بر این، مصیبت های بسیار دیگری رخ می دهد، از جمله این صحنه و کلکچال که نمونه ای از هزاران سوء مدیریت دیگر است. منظریه و کلکچالی که او ساخت، سال ها به روی مردم عادی بسته بود و بعدها که ظاهراً مدیریت آنها به وزارت آموزش و پرورش سپرده شد، از شور و شوق، ورزش و حسن نیت تهی شد. در چنین موردی (چند سال پیش) به دلیل بدهی وزارت آموزش و پرورش، بانک ملی آن را تصرف کرد! ساختمان ها و جاده های دیگری در ماندریه و کلکچال به وجود آمده که تمامیت طبیعی و تاریخی آن ها را تا حد زیادی مخدوش کرده و بی شک هزینه های زیادی را به جیب پیمانکاران و کارگران انداخته است.
ناآرامی های مستمری که در روزهای اخیر شاهد آن بودیم تا حد زیادی نتیجه طرد شدن مردان و زنان موثری چون حسین بنایی به دلیل ظاهر و پوشش متفاوت و نتیجه انتصاب افراد نالایق در مؤسسات و ایجاد یک نهاد بوده است. با ظاهر شدن طرفدار حکومت یا اعتراض به لباس های متفاوت زنان و مردان دیگر، اپورتونیست ها و نیات کثیف درونی خود را پنهان می کردند. امروز می توان همه گرفتاری ها را ناشی از توطئه خارجی دانست و یا چشم بر وضعیت وخیم جامعه و محیط زیست بسته و وانمود کرد که کشور در مسیر پیشرفت و سربلندی قرار گرفته است… اما اینطور است. . رهبران کشور آرام آرام سیاست های اشتباه خود را برنمی گردند و زمینه را برای رشد اندیشه ها ایجاد نمی کنند. کاهش بیشتر و افزایش در شاخص هایی مانند فرار مغز و سرمایه خواهد داشت.
* کارآفرین محیط زیست
P.S
1) از سایت شعار سال
برای اطلاعات بیشتر در مورد دکتر بنایی می توانید به کتاب مراجعه کنید دکتر حسین بنایی مردی مثل خار
233233