پایان ترامپ و آمریکای دو قطبی

برای برخی از طرفداران ترامپ (آنها هشت سال در دفتر اوباما استخوانهای گلوی او بودند) بایدن “رئیس جمهور واقعی” نیست اما رئیس جمهور واقعی خانم هریس است.

همان جامعه عصبانی که امروزه ایالات متحده فکر می کند این است که (در طول سالها) “خارجی ها” (مهاجران) مشاغل خوبی را به دست می آورند و درآمد بالایی کسب می کنند و فرزندان آنها “بیکار” هستند و یا در مشاغل “کم درآمد” مشغول هستند. برای آنها تماشای “نسخه دیگری از باراک اوباما” همان استخوان حلقشان است ، اما این بار تلخ تر! این بار شخصی مانند ترامپ (که به وطن پرستی اعتقاد دارد) در میانه کار از کاخ سفید اخراج شد.

این “اخراج” کاری آسان و قابل قبول برای این جامعه سفید خشمگین نیست. واقعیت امروز در آمریکا این است که وقتی شما به یک جلسه در یک شرکت نیویورک می روید ، اگر فرد نشسته روی صندلی دور میز جلسه نشسته باشد ، آمریکایی (سفید) یک “اقلیت” است! در سیلیکون ولی ، و در شرکت های با تکنولوژی پیشرفته با حقوق نجومی (و فراتر از نجومی) ، چه تعداد شغل برای کودکان آمریکایی که ادعا می کنند صاحب کشور هستند ، وجود دارد؟ عمدتا مهندسان هندی ، چینی ، ایرانی و ترک.

74 میلیون نفری که به ترامپ رأی دادند ، می فهمند که حقوق معلم مدرسه تقریباً 4000 دلار در ماه است (زندگی سخت است) ، اما جوان هندی بیست و شش ساله است. او به ایالات متحده نقل مکان کرد و چهار یا پنج سال بعد با پرداخت ماهیانه 20000 دلار توسط یک شرکت فناوری استخدام شد.
آنها کودکان و اقوام (کارمندان بانک ، آتش نشانان شهر یا آتش نشانی) را با هزینه های بانکی برای یک خانه معمولی می بینند ، اما در عین حال دارا خسروشاهی را می بینند که در سن نه سالگی به آمریکا آمده و اکنون نود سال دارد. او میلیون ها دلار می پردازد (!).
بیش از دو سوم چهره استادان به بخشهای برتر دانشگاههای غیر خارجی آمریکایی باز است؟!
چه چیزی می توانید دریابید که بازنشسته آمریکایی در هزینه های فعلی و نوه های خود ناتوان نیست و در عین حال دیدن این جوان مصری و ترک که ده سال پیش به یک کشور بزرگ آمده و اکنون به یک کشور بزرگ آمده دشوار نیست (!) از نگرانی های زندگی لذت ببرید بدون اقتصادی!
ای مخالفان بت ریتم خود /
من فنجان های پر از خونم را می خورم (!)

برخی از 74 میلیون نفری که به ترامپ رأی داده اند معتقدند که “فرصت های شغلی” در نیویورک ، فلوریدا و کالیفرنیا فقط سهمی از فرزندان آنها است ، اما “کاملاً هریس” در همه جای این کشور وجود دارد. ، و در قلب لعل جایی است که امواج خون ، زین “خزف” طاقبان است که بازار آن را می شکند!

بله خزف! همان اصطلاحی که حافظ شیراز به کار برده به معنی سفال است ، بخش عمده ای از آن این است که هفتاد و چهار میلیون نفر “کنیایی” (باراک اوباما) در کنار این کودک سیاه پوست هستند و عصبانیت آنها نسبت به دختر هند و جامائیکایی است. غم حافظ از عدم شناخت پروردگار به عنوان یک گدا همان چیزی است که بخشی از آن گروه به این گروه می دهد که اکنون وارد کاخ سفید شده است.

اما امروز او به یک “رقیب” معتبر تبدیل نشد ، اما امروز حریفش توانست کاخ سفید را که “نماد توجه در داخل آمریکا” بود ، شکست دهد (امروز) و امروز برای آن هفتاد و چهار میلیون نفر روز خوبی نبوده است.

من قبلاً توضیح دادم که در ایالات متحده حدود 130 میلیون نفر زیر دستمزد زندگی می كنند. یعنی اگر حقوق به پایان ماه نرسد ، در واقع در خرید نان و گوشت و غیره مشکل خواهند داشت (مشکل اصلی). برای برخی ، ترامپ کسی بود که برای آنها (و برای حقوق و حیثیت آنها) می جنگید.

“جو بایدن” برای آن گروه رئیس جمهور واقعی نیست ، اما بایدن معاون رئیس جمهور اوباما است و او اوبامای دیگری را به عنوان معاون رئیس جمهور خود انتخاب کرده است!

ترامپ امروز مسئولیت زلزله ای را که یک بار در سال 2016 و در سال 2020 او را لرزاند ، ترک کرده است ، مشخص نیست که کی و در چه روزهایی آن را لرزاند؟!