فولاد، سیمان و کاشی چگونه به بحران آب دامن زدند؟

به گزارش خبر فوری ، بیش از سه هفته از بحران آب در استان خوزستان به ویژه در حمیدیه ، سوسنگرد و بستان می گذرد. دلایل زیادی برای این بحران وجود دارد از جمله ساخت سدهای غیرحرفه ای ، کشاورزی ناکارآمد ، خشکسالی ، مدیریت ضعیف و غیره و به نظر می رسد عملکرد صنایع نیز در این شرایط نقش دارد. مثلا حدود 80٪ کارخانه های تولید فولاد و پتروشیمی در مناطق بحرانی و محدود با هدف ممنوعیت استخراج آنها از سفره های زیرزمینی یا سفره های زیرزمینی در حال ساخت هستند. از طرف دیگر ، اجرای نادرست صنعت منجر به اجرای پروژه های انتقال آب شده است. در این رابطه ، زودتر پژوهشگر و مشاور اقتصادی و صنعتی وی گفت که علاوه بر هزینه های زیاد و آسیب های زیست محیطی ، این پروژه ها نه تنها اشتغال زایی می کنند ، بلکه برای انجام پروژه هایی که وابسته به مواد اولیه پرمصرف هستند نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

در همین راستا ، میثم هاشم خانی کارشناس در گفت وگو با خبر فوری گفت: “ساختار دولت محور منجر به تمرکز صنایع با مصرف زیاد آب و برق در برخی از مناطق کشور شده است که باعث ایجاد پروژه های انتقال آب شده و ایجاد کارخانه ها با مصرف زیاد آب و برق در استانهایی مانند یزد و صرف هزینه های بالای خزانه برای انتقال آب به این استان ها امری اشتباه و غلط است.

با این حال ، به گفته وی ، این مشکل به راحتی قابل حل نیست و نمی توان گفت که سایر صنایع فولاد ، کاشی سازی و آب باید در جای دیگری مستقر شوند ، اما مشکل این است که قیمت آب و برق در صنعت باید اصلاح شود ؛ در حال حاضر تقریباً بدون هیچ گونه هزینه ای انرژی رایگان در اختیار آنها قرار می گیرد و علاوه بر این ، از پروژه های انتقال آب و نیروگاه ها نیز استقبال می شود که در مجموع باعث ایجاد سایت های صنعتی در مکان های نامناسب شده است.

صنعت آب خطوط تولید فرسوده را خریداری می کند

این اقتصاددان توضیح داد که اصلاح تدریجی قیمت های صنعتی می تواند این وضعیت را تغییر دهد. علاوه بر این ، صنعت آب شامل فولاد ، سیمان و کاشی سازی ، ماشین آلات فرسوده یا خط تولید با مصرف برق و آب زیاد است که هیچ کس در جهان این کار را نمی کند. آنها را از کشورهای دیگر خریداری نکنید. این ماشین ها آنقدر فرسوده هستند که در کشورهای دیگر قراضه محسوب می شوند. دلیل استفاده از این دستگاه های فرسوده در ایران این است که دسترسی به آب ، برق و گاز تقریباً رایگان است.

هاشم خانیک با اشاره به اینکه این وضعیت یک فاجعه بزرگ است که بخشی از آن در بحران فعلی آب و برق مشاهده می شود ، گفت: بحران برق در کشور و بحران آب در برخی مناطق کشور وجود دارد. مسئولان و سیاستگذاران نیز ارزان بودن آب ، برق و گاز را انکار نمی کنند و بنابراین قیمت فروش محصولات را در این صنایع کنترل می کنند. به عنوان مثال ، اکنون بحث خاصی در مورد مبادله مواد اولیه وجود دارد که محصولات فولادی باید زیر قیمت بازار به فروش برسند و سیاست گذاران می گویند این کار باید انجام شود زیرا آب ، برق و گاز ارزان است.

بنابراین ، به گفته وی ، در حال حاضر دو بحران اصلی وجود دارد. اولاً ، صنایع مصرف آب و برق در مکانهای نامناسبی واقع شده اند و مشکل دوم مصرف زیاد آب و برق خطوط تولید است که این صنایع را به کشور می آورد ، به طور کلی صنایع فولاد ، سیمان و کاشی. البته با اصلاح قیمت ها این مشکلات برطرف نمی شود.

قیمت آب و برق در صنعت باید رایگان باشد ، اما منابع آزاد شده باید به مردم بازگردانده شود ، نه دولت!

این اقتصاددان توضیح داد: “در این شرایط ، تنها راه آزادسازی كامل قیمت آب ، برق و گاز است و دولت باید گزارش شفاف 100٪ از منابع آزاد شده از این كار را ارائه دهد و همه آنها را تأمین كند. یارانه منابع برای مردم. “برای اطمینان از اینکه هیچ چمدانی نیست ، اما به دنبال بهینه سازی تصمیمات در مورد ساخت و تولید کارخانه و حل مشکلات اساسی است.

قیمت ها را با کشورهای نزدیک مقایسه کنید ، نه اروپا!

وی همچنین معتقد است که با محاسبه متوسط ​​قیمت آب ، برق و گاز در کشورهای همسایه در عراق ، افغانستان ، ترکمنستان ، آذربایجان ، ارمنستان و ترکیه ، قیمت مناسب آب ، برق و گاز را می توان تعیین کرد ، نه هزینه کشورها. اروپایی محسوب می شود

آیا هاشم خانی ابتدا نباید ضرورت آزادسازی و مقایسه قیمت انرژی را در نظر بگیرد؟ “من مخالف آزادسازی قیمت انرژی هستم ؛ مگر اینکه همه پول بدست آمده به صورت شفاف گزارش شود و به صورت یارانه به مردم بازگردد. حداقل درآمد برای آزادسازی قیمت انرژی نیز باید در نظر گرفته شود ، اما بحث ما فقط برای صنایع است که در حال حاضر انرژی را هدر می دهند.

البته این اقتصاددان معتقد است که در مراحل بعدی منطقی است که قیمت آب ، برق و گاز مصرفی مردم به میانگین قیمت کشورهای اطراف برسد ، اما همه منابع آزاد شده باید به مردم بازگردانده شود. کمک های مالی در این شرایط ، در نتیجه مجازاتی که مردم در سال های اخیر توانسته اند خریداری کنند ، به دلیل شیوع ویروس تاج و سو mis مدیریت ، مردم خرید کالاها را با منابع جدید آغاز می کنند که این به نفع تولیدکنندگان است.

وی طرفدار پرداخت یارانه ها بود و اظهار داشت: اگر میزان یارانه زیاد بود ، بسیاری از مشکلات تحت عنوان جلوگیری از استثمار نیروی کار ، حمایت از نیروی کار و حتی حمایت از تولیدکنندگان حل می شد. به طور کلی ، حمایت از تولید کنندگان به روشی شفاف و غیر فاسد افزایش سهم مردم است. زیرا این پول را پس انداز می کند و بانک ها می توانند آن را به صنایع وام دهند ، یا می توانند آن را در بورس بخرند یا محصولات این صنعت را خودشان بخرند ، زیرا در هر سه مورد به سود صنعت است.

راه درست حمایت از تولید ، کاهش مالیات است

چرا هاشم خانی یارانه بخش تولید در سایر کشورها را در پاسخ به این انتقاد نمی کند؟ وی گفت: یارانه بخش تولید به دو صورت است. یا می تواند مانند سیستم فعلی مات و پوسیده باشد و تولیدکنندگان سرسخت لابی نمی کنند ، آب ، برق و گاز نمی پردازند ، مصرف بالایی دارند و می گویند چندین سال بدهکار بوده اند و آنها در پایان بدهی بسیار کمی را پرداخت می کنید. یا لابی گر و تهیه کننده ای که توانایی بازیگری ندارد باید آن هزینه ها را پرداخت کنند.

وی گفت: “تفاوت هزینه بین دو تیم بسیار متفاوت است.” وی ادامه داد: برخی می توانند با انرژی ارزان لابی کنند و حتی بیت کوین تولید کنند اما برخی دیگر می توانند حداقل دو سال صبر کنند تا انشعاب طبیعی آب و برق بدست آورند. این راهی برای حمایت از تولید نیست ، اما برای محافظت از تولید به روش شفاف ، مالیات برای همه تولیدکنندگان باید به طور یکنواخت کاهش یابد ، و بالعکس ، مالیات کالاهای لوکس ، از جمله خانه های لوکس و اتومبیل ها باید افزایش یابد ، و این نیز مورد در جهان است.

هاشم خانی با بیان اینکه افرادی که هزینه های لوکس دارند باید مالیات بیشتری بپردازند گفت: برعکس ، کسانی که در چرخه تولید شغل ایجاد می کنند و سود کسب می کنند باید مالیات کمتری بپردازند که این حمایت از تولید بدون پرداخت است.

انتهای پیام