اقتصادی

دردسرهای مدل جدید درج قیمت روی کالاها

از ابتدای دی ماه برخی کارخانجات مجبور شدند به جای قیمت مصرف کننده، قیمت تمام شده محصول را اعلام کنند، اما پس از گذشت بیش از دو ماه، این اتفاق مشکلاتی را ایجاد کرد که یکی از آنها سخت و بدیهی است زمان بر بود. قیمت مصرف را تعیین می کند. در فضای مجازی نیز واکنش هایی را در پی داشت.

به گزارش خبر فوری، روزنامه خراسان نوشت: به عنوان مثال محمد دلاوری مجری سرشناس تلویزیون در توئیتی نوشت: «قرار شد قیمت مصرف کننده در کنار قیمت تولیدکننده درج شود، آیا بهتر نیست طرح های تخیلی را در حداقل در مقیاس کوچک؟”

برخی از کاربران نیز از تجربه تضاد قیمت با مشتریان خود نوشتند. برخی نوشتند که احتمالاً مسئولان این کار را برای اعمال درس ریاضی در زندگی ما انجام داده اند و برخی نوشتند که از این به بعد باید یک ماشین حساب داشته باشید تا بهایی را که برای هر خرید باید بپردازید به دست آورید.

البته این واکنش ها باعث شد تا رئیس سازمان حمایت از حقوق مصرف کننده اعلام کند که قیمت تولیدکننده و مصرف کننده در 124 سامانه و سایر اپلیکیشن ها به صورت همزمان در سه هفته آینده در دسترس خواهد بود تا توزیع کننده در محاسبه قیمت و نظارت بر مصرف کننده کمک کند. قیمت. این در حالی است که رئیس مرکز ارتباطات وزارت صمت دیروز از امروز (سه شنبه 17 اسفند) در توئیتی نوشت که علاوه بر قیمت تولیدکننده، باید در مجموعه مواد غذایی پرمصرف لحاظ شود. .

با این حال در این گزارش سعی بر آن است تا به معایب ثبت قیمت تولیدکننده و البته مزایا بپردازیم.

چه نیازی به درج قیمت تمام شده وجود دارد؟

موضوع اعلام قیمت تمام شده به مشتری در داخل کشور موضوع جدیدی نیست. نزدیک به یک دهه از مطرح شدن این موضوع و نیاز آن می گذرد، اما هر بار با تاخیر و به دلایلی که رسانه ای نشده، هر یک از وزیران اجرایی آن را به وزیر بعدی تحویل داده اند. در واقع وزارت صمت و بازرگانی سابق از زمان ریاست جمهوری احمدی نژاد تاکنون این طرح را اجرا نکرده اند.

اما سیدرضا فاطمی امین، وزیر صمت در یک برنامه تلویزیونی گفت: «در برخی از کالاها شاهد گرانی مصرف‌کننده هستیم، محصول 30 تا 40 درصد بالاتر است.» یعنی افزایش غیرعادی قیمت داشته‌ایم. در سیستم توزیع، بنابراین برای رفع این مشکل سعی داریم قیمت تولیدکننده را در کالاها لحاظ کنیم. به جای قیمت مصرف کننده».

مزایای شامل هزینه تولید

فراموش نکنیم که امروز در حالی که قیمت مصرف کننده برای همه مردم جاری است، 35 سال از معرفی آن می گذرد و اکنون به جای قیمت مصرف کننده باید قیمت نهایی نوشته شود. محصول، مردم را کمی گیج می کند. او آن را امتحان کرد. با این حال، این طرح دارای مزایایی است که در زیر به برخی از آنها اشاره می شود.

1- حذف تخفیف های کاذب: یکی از مهم ترین دلایل مسئولان مربوطه برای اطلاع مشتریان از قیمت نهایی کالا، دادن تخفیف های نجومی به برخی فروشگاه ها بود. به گفته آنها، اگر فروشنده برای فروش محصول تولید داخل 50 درصد تخفیف بدهد، به این معناست که قیمت فروش بیش از دو برابر قیمت تولید است و پس از کسر نصف قیمت، هم هزینه تولید و هم هزینه تولید. سود تولید کننده و حاشیه کم. او به فروشنده سود داده است، یعنی گران فروشی اتفاق می افتد. راه حل قیمت گذاری سازنده به مشتریان این امکان را می دهد که قیمت واقعی محصول را بدانند و فریب تخفیف های کاذب را نخورند.

2- حذف قیمت های غیر واقعی مصرف کننده: همواره این شایعه وجود داشته که برخی از تولیدکنندگان در برخی فروشگاه های زنجیره ای بسته های خود را با قیمت های مصرف کننده بالاتر از قیمت واقعی ارسال می کنند که با درج قیمت نهایی این موارد برطرف می شود. وزیر سکوت در امور بازرگانی مبنای محاسبه مالیات واحد قیمت کالاهای کارخانه است. اگر تولیدکننده به هر دلیلی قیمت محصول نهایی خود را افزایش دهد، باید بر اساس همان میزان مالیات پرداخت کند. به همین دلیل است که تولیدکنندگان از معرفی قیمت های غیر واقعی خودداری می کنند تا مجبور به پرداخت مالیات بیشتر نباشند.

3- کاهش قیمت: از آنجایی که کالا در شهرهای مختلف تولید می شود، اما تا به حال تولیدکننده مجبور بود کالای خود را در شهرهای مختلف با یک قیمت عرضه کند، بنابراین تولیدکننده بدون اینکه بداند محصولش در کدام شهر توزیع می شود، مجبور به تولید می شود. طولانی ترین سفر حداکثر هزینه در واقع مصرف کننده باید بالاترین هزینه حمل و نقل را در همه شهرها بپردازد، اما اگر قیمت تولید کننده (قیمت کارخانه) را مبنا قرار دهیم، باید کالایی که در شهر مبدا به فروش می رسد ارزانتر باشد تا به دست مصرف کننده برسد.

معایب درج قیمت تمام شده

اگرچه این طرح به تازگی در کشور اجرایی شده و برخی از مشکلات با آگاهی مردم قابل حل است، اما همچنان در همین مدت موانعی بر سر راه این طرح وجود داشته که در ادامه به برخی از آنها می پردازیم.

1- کمبود اطلاعات: یکی از مشکلاتی که این روزها در سوپرمارکت ها می بینیم بحث و گفتگو با فروشنده است. از یک طرف هنوز عده ای هستند که طبق رویه 35 سال اخیر وقتی قیمت مصرف کننده کالا را می بینند، معتقدند قیمت پیشنهادی همان قیمت مصرف کننده است و نمی دانند فروشنده چه سود و توزیعی دارد. هزینه ها باید باشد. اضافه.

2- محاسبه قیمت مصرف کننده برای مدت طولانی: قبل از اینکه بخواهید قیمت محصول را پرداخت کنید، باید میزان سود محصول را نیز بدانید. سود متفاوت برای کالاهای مختلف این گیج کننده تر است، اما اگر سود 25 درصدی همه کالاها را در نظر بگیریم که شامل هزینه های توزیع و سود خرده فروشی می شود، باز هم باید برای هر محصول یک ماشین حساب داشته باشیم.

3- نوسانات قیمت پایانی: تورم فعلی موثر بر بازار کالا و نوسانات نرخ ارز باعث می شود قیمت هر دوره تولید یک کالا با قیمت دوره قبل متفاوت باشد. در این صورت مشتری با کالاهایی که در بازه های زمانی مختلف و با قیمت های متفاوت تولید می شود مواجه می شود و این ابهام مهم وجود دارد که چگونه می توان نوسانات قیمت تولید را برای مشتریان توجیه و اعتبار کرد؟

4- مشکلات دسترسی همزمان به قیمت مصرف کننده و تولیدکننده: اصل فلسفه درج قیمت نهایی این بود که مردم مجبور به پرداخت هزینه اضافی نباشند و کالاها ارزانتر به دستشان برسد. با در نظر گرفتن قیمت تمام شده و قیمت مصرف کننده، ما همچنان شاهد فروشگاه های گران قیمت خواهیم بود که باز هم از قیمت مصرف کننده به عنوان نقطه فروش استفاده می کنند، به این معنی که مصرف کننده باید هزینه توزیع را در دورترین نقطه بپردازد. !

انتهای پیام/