مدیر روابط عمومی و امور بین الملل منطقه آزاد چابهار خاطرنشان می کند: سوزن دوزی در کنار زیبایی و جذابیت بصری بی نظیری که دارد، داستان زنان بلوچ را روایت می کند و تصویر ناهنجار یک قاچاقچی را در استان مرزی ترکیه به نمایش می گذارد. لباس حداقل 2000 مایل. در سریال ایران 3 از درد انتقاد کرد.
به گزارش خبر فوری، در بیانیه حسام الدین یوسفی آمده است که تعداد گالری ها و نمایشگاه های لباس زنان بلوچ در ایران و جهان کم نیست و کمتر لباسی در جهان وجود دارد که بتواند با غرور، اصالت و زیبایی سوزن دوزی رقابت کند. . یک توپ داشته باشید. اما جالب است بدانید که هنر سوزنی که در دنیای امروزی طراحان را شگفت زده کرده است، تکه تکه ای از لباس زنان بلوچ است که در طول تاریخ شکل و هویت خود را تغییر داده است.
سوزن لباس زنان بلوچ داستان های زیادی در دل خود دارد. اگر به یک زن بلوچ دوزی نگاه کنید، ساعت ها و روزها برای گفتن دارد. این فقط یک لباس زیبا نیست، بلکه زندگی شخصی که آن لباس را پوشیده است را نشان می دهد. تمام فراز و نشیب های زندگی یک زن را می توان در آن لباس دید. شادی، شادی، ناامیدی، غم، خنده و اشک در لباس یک زن بلوچ منعکس شده است. عشق به فرزند، عشق به خانواده و اشتیاق و آرزوی دختر بلوچ در هر سطر سوزن نمایان است.
نقوش گلدوزی شده الهام گرفته از طبیعت و واقعیت های پیرامون ماست و بیشتر نقوش انعکاسی از تخیل، آرزوها، هوش و اسطوره ها، زندگی و آداب و رسوم و باورهای قومی و هر کدام است. نماد تخیل و تخیل. نقوش سوزنی بلوچ با ترکیب خطوط به شکل اشکال هندسی ایجاد می شود. تنوع زیاد نقوش بلوچ در ذهن خلاق هنرمند ریشه دارد که در انتخاب شکل هندسی نقوش همواره بیان انتزاعی را بر رئالیسم ناب ترجیح داده است. استفاده از زوایای تیز در این نقوش را می توان در کوه های خشک و ناهموار و کوه های طبیعت بلوچستان جستجو کرد.
این داستان ها و افسانه ها هویت و سوزن دوزی زنان بلوچ است. هویتی که به لباس شور می بخشد و هویتی که احساسات آن را به پوشنده منتقل می کند.
اینکه می گویند کلمه «سوزن» برای این هنر کافی است، اشتباه است. این هنری است که فرهنگ یک قوم و روند زندگی آن را بازگو می کند.
سوزن دوزی از آنجایی که یکی از مهم ترین صنایع دستی ایران است، تنها یک محصول و کالایی نیست که معرف فرهنگ و شیوه زندگی باشد. سوزن دوزی در کنار زیبایی بی نظیر و جذابیت بصری خود، داستان زندگی زنان بلوچ را روایت می کند و اینکه چه تعداد گردشگر برای دیدن سوزن دوزی بلوچ به ایران آمده اند.
موارد فوق تنها گوشه ای از زیبایی و فرهنگ این لباس زیبا و ارزشمند است. مردم این استان (سیستان و بلوچستان) هنوز در دهه 60 و 70 در سینما و تلویزیون چوب به اصطلاح نمادگرایی می خورند. دیگه تکرارش نکن!
امیدوارم فیلمسازان و دست اندرکاران این حوزه قبل از پرداخت سطحی و تنها در ازای فروش بیشتر بدون نگاه و نگاه به فرهنگ ها، با استفاده از توانایی خود در مشاوره با متخصصان این حوزه و همچنین با استفاده از توانمندی خود، ارزش بیشتری برای کار خود پیدا کنند. سفر به استان و همدیگر را از نزدیک ببینیم و به اقوام و فرهنگ های مختلف کشورمان احترام بگذاریم.
و در آخر این تیتر ما را به فکر ارتباط قاچاقچی مرزی ترکیه با لباس ولایت 2000 کیلومتری ایران انداخت! جغرافیای کشورمان را بهتر بشناسیم!!
انتهای پیام/