دلایل زیادی می توانند باعث از دست دادن دندان های دائمی شوند. جای خالی دندان در عمل جویدن غذا مشکلاتی بوجود می آورد و اگر این جای خالی بین دندان های قدامی باشد، تاثیر منفی بر ظاهر لبخند خواهد داشت. خوشبختانه با پیشرفت علم و تکنیک های دندانپزشکی روش های مختلفی برای حل این مشکل وجود دارند. یکی از جدید‌ترین و موثر‌ترین این روش ها ایمپلنت دندان است با این حساب با از دست دادن دندان های دائمی لازم نیست نگران باشید، زیرا اگر یک متخصص ایمپلنت برای شما کاشت دندان انجام دهد مشکل به طور کامل برطرف شده و ایمپلنت حتی تا زمان سالمندی برای شما کارآمد خواهد بود.
ایمپلنت برای چه اشخاصی ممنوعیت دارد؟
با اینکه ایمپلنت یا روش موثر و مفیدی برای جایگزین کردن دندان دائمی است، همه افراد نمی توانند از این روش کمک بگیرند. می خواهیم بدانیم چه افرادی نباید ایمپلنت کنند و دلایل پزشکی این ممنوعیت چیست.
ابتلا به برخی بیماری ها
اگر می خواهید ایمپلنت انجام دهید ولی شرایط پزشکی خاصی دارید، بهتر است لیست برخی بیماری ها را در خاطر داشته باشید. بیماری هایی که نام می بریم شرایط حساسی برای بیمار بوجود می آورند که انجام عمل ایمپلنت را غیر ممکن یا خطرناک می کنند. به عبارتی کاشت دندان در این افراد، خطرات جدی در سلامتی به همراه خواهد داشت. این بیماری ها شامل موارد زیر است:
دیابت
بیماری دیابت انواع مختلفی دارد و وضعیت بیماران بسته به شرایط بدنی، سن، تغذیه و … متفاوت می باشد. اگر فردی مرض قند دارد و دارو مصرف نمی کند، اصطلاحا به دیابت کنترل نشده مبتلا است و انجام ایمپلنت برای او به شدت خطرناک می باشد. بسیاری از افرادی که به دیابت مبتلا هستند، مشکلات مختلفی در دهان و دندان دارند یا زخم هایی را در بدن خود مشاهده می کنند که بدون دلیل بوجود آمده و التیام پیدا نمی کنند.
حال تصور کنید چنین فردی با شرایط حاد سلامتی، عمل ایمپلنت را هم انجام دهد، قطعا زخم هایی که در لثه بوجود می آیند خطر بزرگی برای او خواهند بود و شاید تا ماه ها بهبود پیدا نکنند. همین موضوع زمینه ای برای رشد عفونت در لثه و دهان است.
اگر به دیابت مبتلا هستید ولی دارو مصرف می کنید و دیابت تحت کنترل است، می توانید ایمپلنت انجام دهید. پیش از این تصمیم از پزشک متخصصی که دیابت شما را کنترل می کند، راهنمایی بخواهید چنانچه پزشک انجام ایمپلنت را بلامانع دانست به دندانپزشکی مراجعه کنید ولی پیش از آغاز عمل ایمپلنت پرونده بیماری دیابت خود را در اختیار دندانپزشک قرار دهید و او را از وضعیت خود مطلع کنید.
سکته قلبی
اگر سابقه سکته قلبی در ۶ ماه گذشته دارید، باید بدانید که انجام ایمپلنت برای شما توصیه نمی شود. افرادی که دچار سکته قلبی می شوند از هر نظر شرایط حساسی دارند، مثلاً نباید در معرض استرس های روحی یا جسمی قرار بگیرند، باید دارو‌های خاصی برای کنترل غلظت خون مصرف کنند، در معرض شوک های احساسی و ذهنی نباشند. بنابراین چنانچه سابقه سکته قلبی دارید، ابتدا با پزشک متخصص قلب درباره انجام ایمپلنت مشورت کنید و پس از آن به دندانپزشکی مراجعه نمایید. دندانپزشک هم باید از وضعیت شما اطلاع کامل داشته باشد و بداند چه دارو‌هایی مصرف می کنید.
دقت داشته باشید بسیاری از افرادی که سابقه سکته قلبی داشته اند، عمل ایمپلنت انجام داده اند و دچار هیچ مشکلی نشده اند. فقط باید شرایط جسمی فرد تحت کنترل باشد و ۶ ماه پس از سکته قلبی یعنی وقتی وضعیت بدن به ثبات نسبی رسید برای ایمپلنت اقدام کنند.
آریتمی قلب
آریتمی قلب به وضعیتی گفته می شود که ضربان قلب فرد دارای نوسانات است. آریتمی قلب می تواند دلایل مختلفی داشته باشد و باید حتما زیر نظر پزشک متخصص کنترل و درمان شود. افرادی که دچار آریتمی قلبی هستند، بهتر است تا بهبود کامل خود برای ایمپلنت اقدام نکنند. اگر بیماری شما بهبود پیدا کرده است حتما درباره ایمپلنت با پزشک متخصص قلب صحبت کنید و پس از تأیید او به دندانپزشکی مراجعه نمایید. دندانپزشک پیش از شروع مراحل ایمپلنت باید اطلاعات کامل و دقیقی از بیماری شما داشته باشد.
پوکی استخوان
دلایل متعددی مانند مصرف سیگار، افزایش سن، تغذیه نادرست و … باعث ابتلای فرد به بیماری پوکی استخوان هستند از طرفی در ایمپلنت، دندانپزشک لثه را باز کرده و یک پایه فلزی را به استخوان فک متصل می کند. بنابراین نیاز است که تراکم استخوان ها قابل قبول بوده و مستحکم باشند. فردی که دارای پوکی استخوان است کاندیدای مناسبی برای انجام ایمپلنت نیست زیرا استخوان فک او با پایه ایمپلنت جوش نمی خورد و به دنبال آن لثه بهبود پیدا نخواهد کرد به همین دلیل افرادی که پوکی استخوان دارند، نباید ایمپلنت انجام دهند.
سرطان استخوان
سرطان استخوان یکی از بیماری های بسیار حساس بوده که تمام سیستم بدن را تحت تاثیر قرار می دهد و بدیهی است که استخوان ها بیشترین درگیری را با عامل سرطانی دارند. برای همین افرادی که دچار سرطان استخوان هستند یا مراحل بهبودی آن را طی می کنند، نباید ایمپلنت انجام دهند.
بیماری لوسمی
بیمار لوسمی یک بیماری خاص است و در دسته بیماری های مربوط به سیستم ایمنی قرار می گیرد. افرادی که دچار بیماری لوسمی هستند، نباید شرایط چالش برانگیزی برای بدن خود ایجاد کنند. برای مثال ایمپلنت می تواند یک فرآیند طولانی باشد که باعث تضعیف بیشتر سیستم ایمنی در بدن افراد مبتلا به لوسمی گردد.
بیماری MS
ام اس نیز یکی دیگر از بیماری های مربوط به سیستم ایمنی می باشد. اگر فردی که مبتلا به ام اس است ایمپلنت انجام دهد، ممکن است تضعیف سیستم ایمنی بدن در این فرد التهاب بیشتری در محل لثه ها ایجاد نماید. به افرادی که به ام اس مبتلا هستند توصیه می شود برای کاشت دندان اقدام نکنند.
بیماری ایدز
مبتلایان به ایدز در شرایط حساسی به سر می برند و باید زمینه هر گونه عفونت را در بدن خود از بین ببرند. بدیهی است که ایمپلنت در مراحل اولیه نیاز به جراحی لثه دارد و زخم لثه در بیماری ایدز می تواند به رشد عفونت های شدید کمک کند. بنابراین مبتلایان به ایدز نباید ایمپلنت انجام دهند.
علاوه بر بیماری هایی که نام بردیم مصرف برخی دارو‌ها یا روش های درمانی خاص نیز با انجام ایمپلنت سازگاری ندارند. بنابراین بهتر است فرد پس از اتمام دوره درمان خود برای انجام ایمپلنت اقدام کند. این دارو‌ها و درمان‌ها عبارتند از:
مصرف بیس فسفونات
بیس فسفونات ها برای درمان برخی سرطان ها تجویز می شوند و عملکرد آن‌ها به گونه ای است که بر تراکم استخوان‌ها تاثیر دارند. تحقیقات نشان داده است بیمارانی که برای مدت طولانی بیس فسفونات مصرف کرده اند، نتیجه خوبی از انجام ایمپلنت نمی گیرند. بنابراین بهتر است این افراد تا بهبودی کامل و قطع مصرف این دارو، برای ایمپلنت اقدام نکنند.
شیمی درمانی و پرتو درمانی
افرادی که شیمی درمانی و پرتو درمانی انجام می دهند، باید ۶ ماه پس از آخرین جلسه شیمی درمانی یا پرتو درمانی برای انجام ایمپلنت اقدام کنند. در غیر این صورت انجام اعمالی مانند کاشت دندان می تواند باعث بروز عفونت های شدید در لثه و دهان شود.
رادیوتراپی در فک و صورت
افرادی که ناچار هستند در ناحیه سر و صورت رادیوتراپی انجام دهند، نباید برای ایمپلنت اقدام کنند زیرا ایمپلنت همراه با جراحی لثه است و وقتی لثه زخم شده، اشعه رادیوتراپی تأثیرات مخرب شدیدی بر بافت آن خواهد داشت که ممکن است مانع از التیام زخم و موفقیت ایمپلنت گردد. بنابراین اجازه بدهید تا دوره رادیوتراپی شما کاملاً تمام شود و بعد از آن برای ایمپلنت به دندانپزشکی مراجعه کنید.
تا این قسمت از مطلب متوجه شدیم که برخی بیماری ها، دارو‌ها و درمان ها نباید با ایمپلنت همراه باشند. سه دسته دیگر از افراد هم وجود دارند که نباید ایمپلنت انجام دهند این سه دسته شامل موارد زیر هستند:
خانم های باردار
خانم های باردار مانع خاصی برای ایمپلنت ندارند، اما پزشکان توصیه می کنند در زمان بارداری از اعمال جراحی غیر اورژانسی اجتناب کنید. همچنین استرس و درد احتمالی هنگام کاشت دندان ممکن است برای جنین مضر باشد. به علاوه دریافت داروی بی حسی نیز در زمان بارداری احتمالاً خطراتی به همراه دارد. مطمئن باشید که بعد از زایمان می توانید در اسرع وقت ایمپلنت انجام دهید، پس تا آن زمان صبر کنید.
مصرف کنندگان سیگار، قلیان یا مواد مخدر
افرادی که سیگار یا دخانیات دیگری مصرف می کنند، شرایط را برای بروز عفونت ها در دهان بوجود می آورند. برای همین در زمانی که مراحل ایمپلنت را آغاز کرده اید، مصرف سیگار و دیگر دخانیات را قطع کنید.
افراد پایین ۱۸ سال
دندانپزشکان معتقدند که استخوان فک تا ۱۸ سالگی به رشد کامل خود می رسد، بنابراین بهتر است بعد از ۱۸ سالگی برای ایمپلنت اقدام کنید.
اگر تمام دندانهایم را از دست داده باشم، آیا هنوز می توانم ایمپلنت دندان انجام دهم؟
بسته به شرایط خاص دهان، دندان و فک شما، در صورت از دست دادن تمام دندان های خود؛ ممکن است متخصص دندانپزشک روش های درمانی مختلفی برای شما پیشنهاد دهد. یکی از انواع روش های کاشت، استفاده از پروتز دندان است. کسانی که علاقه مند به استفاده از پروتز هستند، می توانند یک پروتز معمولی را که حداقل توسط دو ایمپلنت دندان (پروتز حفظ شده توسط ایمپلنت) ثابت نگه داشته می شود را انتخاب کنند.
ایمپلنت ها باعث می شوند از جابجایی پروتز مصنوعی بر روی لثه جلوگیری شود ولی یکی دیگر از انواع کاشت دندان استفاده از پروتزهای متحرک است که فرد می تواند برای شستشو و تمیز کردن آن ها را بردارد و سپس مجدد جایگذاری کند.