غفاری به دلایل افزایش آمار اتیسم اشاره کرد و گفت: «یکی از عوامل مهم، افزایش آگاهی خانواده‌ها نسبت به علائم این بیماری است. همچنین، شناخت خدمات و امکاناتی که به افراد مبتلا به اتیسم ارائه می‌شود، مانند پوشش بیمه‌ای و معافیت سربازی، باعث می‌شود خانواده‌ها بیشتر برای شناسایی و معرفی فرزندان خود به مراکز درمانی اقدام کنند.»
او همچنین به تفاوت‌های جنسیتی در آمار اتیسم اشاره کرد و گفت که نسبت ابتلا به اتیسم در پسران به دختران ۴ به ۱ است.
هزینه‌های درمان و پوشش بیمه‌ای
غفاری در مورد هزینه‌های درمان افراد مبتلا به اتیسم گفت: «هزینه‌های خدمات توانبخشی برای هر فرد مبتلا به اتیسم به طور میانگین بین ۱۰ تا ۱۵ میلیون تومان در ماه برآورد می‌شود. این در حالی است که هزینه‌های جانبی نیز باید در نظر گرفته شود، مانند هزینه‌های حمل و نقل و دارو‌های مکمل.»
وی همچنین بیان کرد که درمان اتیسم تحت پوشش بیمه قرار دارد و افراد مبتلا به اتیسم تا سن ۱۲ سال، ۷۰ درصد هزینه‌های توانبخشی خود را از بیمه پایه دریافت می‌کنند.
چالش‌های مدارس برای دانش‌آموزان اتیسمی
مدیر عامل انجمن اتیسم ایران در مورد تفکیک مدارس برای دانش‌آموزان مبتلا به اتیسم گفت: «تاسیس مدارس ویژه برای دانش‌آموزان اتیسمی به تنهایی کمکی به این دانش‌آموزان نخواهد کرد. لازم است که این افراد در مدارس عادی و در کنار هم‌سن و سالان خود آموزش ببینند. اما چالش‌های فرهنگی و عدم پذیرش جامعه در این زمینه وجود دارد. خانواده‌ها و دانش‌آموزان عادی هنوز برای پذیرش دانش‌آموزان اتیسمی آماده نیستند و ممکن است از حضور آن‌ها در کلاس‌ها نگران باشند.»
چالش‌های بزرگسالان اتیسمی
غفاری همچنین به مشکلات بزرگسالان مبتلا به اتیسم اشاره کرد و گفت: «بزرگسالانی که سن آن‌ها بالای ۱۴ سال است، ممکن است پس از پایان تحصیلات و کلاس‌های توانبخشی، در خانه بمانند و امکان ورود به بازار کار برای آن‌ها فراهم نشود. این موضوع می‌تواند منجر به مشکلات روانی و اجتماعی برای آن‌ها شود.»
او تاکید کرد: «خانواده‌های مبتلا به اتیسم نگرانی‌های جدی درباره آینده فرزندان خود دارند. وزارت بهداشت و سایر نهاد‌های مسئول برنامه مشخصی برای حل این معضلات ندارند. نیاز است که برنامه‌هایی برای ایجاد امکانات ورزشی، آموزش مهارت‌های اجتماعی و حرفه‌ای، و فراهم کردن شرایط زندگی مستقل برای بزرگسالان مبتلا به اتیسم تدوین شود.»
با توجه به افزایش آمار اتیسم در کشور و چالش‌هایی که بزرگسالان مبتلا با آن روبه‌رو هستند، ضروری است که نهاد‌های مسئول برنامه‌های مدون و حمایتی برای این افراد ارائه دهند تا بتوانند زندگی بهتری داشته باشند و در جامعه به شکلی مؤثرتر مشارکت کنند.