این انتخابات در واقع وزن گیری جدیدی از جریان های سیاسی لبنان است که انتظار می رفت بازتابی از اعتراضات مردم لبنان علیه فقر، فساد و بلاتکلیفی در 17 اکتبر 2019 در درگیری های جناحی باشد. اما آیا نتایج آخرین انتخابات لبنان چشم‌انداز امیدوارکننده‌ای را برای تورم ۱۵۰ درصدی، بیکاری ۳۸ درصدی و کاهش ۹۵ درصدی ارزش پوند در مواجهه با معضل فرو رفتن در دلار و فقر گسترده نشان می‌دهد؟
تنها 46 درصد از رای دهندگان به توزیع سنتی کرسی ها بین جناح ها و جریان های وابسته به اقوام، مذاهب و مذاهب در کشور رای مثبت دادند. با این حال، برخی از تغییرات در تعداد آرای صادره، موقعیت اکثریت را به یکی از احزاب مخالف نداد.
یعنی از 128 کرسی مجلس، تنها 13 تا 15 کرسی را معترضان نماینده اعتراضات اکتبر (جنبش مدنی) به دست آورده اند. نمایندگان کاندیدای مستقل 11 کرسی و بقیه از هر دو جریان مسلمان و مسیحی هستند که در آنها گروه های فعال شیعه، دروزی، سنی و مارونی (مسیحیان) و البته تعداد کمی از کمونیست ها وجود دارد.
قانونگذاری جدید قرار است در 25 ماه سال جاری (4 ژوئن) آغاز شود. دستور کار این روز روشن است. انتخاب سخنگوی اهل سنت و سپس انتخاب رئیس مجلس، پایان بیش از یک دهه جنگ داخلی لبنان در سال 1989، طبق «قرارداد طائف» باید شیعه باشد. نبیه بری در سه دهه گذشته رئیس امل و متحد حزب الله بوده است. اما اکنون سمیر جعجع، رهبر القوات البنانیه که سه کرسی بیشتر از رقیب خود مسیحی تبار الوطنی الحر به دست آورده است، می خواهد از نامزدی او در انتخابات جلوگیری کند. نبیه جدید دوباره مجلس .
بنابراین اولین جرقه ناراحتی در پارلمان زده شده است که باید به بحران کنونی لبنان پایان دهد و راهی برای خروج از اعتراضات اکتبر فراهم کند. دستور کار بعدی مجلس جدید انتصاب نخست وزیر ائتلاف اکثریت خواهد بود که به دلیل پراکندگی جریان های رقیب دشوار و اغلب خسته کننده است.
سمیر جعجع، رهبر مسیحیان و رهبر اکثریت پارلمانی، رهبر سعد حریری المستقبل است و پس از ترک فعالیت های سیاسی در 14 مارس، در تلاش برای کسب پست نخست وزیری است. پیش نیاز دستیابی به این هدف، کسب اکثریت در ائتلاف در مجلس خواهد بود. اما او به خوبی می داند که با توجه به توزیع کرسی های مجلس و حضور گسترده طرفداران حزب الله، تقریباً غیرممکن است. دلایل این امر روشن است; حزب الله کرسی های دائمی خود را در پارلمان جدید حفظ کرد.
در عین حال، حزب در میان مسیحیان میانه رو، به صورت روزانه و در نمایندگان مستقل، طرفدارانی دارد که می توانند به زور از این ائتلاف جلوگیری کنند. علاوه بر این، جگا هنوز ننگ قتل رشید کرمی، سیاستمدار برجسته لبنانی را دارد و لبنانی ها او را به خاطر آن نبخشیده اند. بنابراین، پارلمان جدید لبنان باید با سه مانع اول روبرو شود: انتخاب سخنگوی، تشکیل ائتلاف اکثریت و در نهایت انتخاب نخست وزیری که بتواند با اکثریت آرا در پارلمان پیش برود. وظایف او برای خروج کشور از بحران پیچ و خم.
پارلمان همچنین رئیس جمهور بعدی خود را در سال 2024 انتخاب خواهد کرد. از یک سو جعجع هم اکنون به دنبال حمایت مالی و سیاسی از برخی دولت های نفتی منطقه و آمریکا برای این سمت است. بنابراین انتظار می رود جنبش جعجع و برخی نمایندگان جنبش سوم یا به اصطلاح «جنبش مدنی آنلاین» تنش های روزها و ماهه ای را برای مجلس جدید تدارک ببینند. البته از آنجایی که نتایج انتخابات و کرسی های پارلمان بین رقبا تقسیم شده است، تشکیل ائتلاف اکثریت برای رقبا برای حزب الله و متحدانش به همان اندازه دشوار خواهد بود.
نتیجه این وضعیت بلاتکلیف ماندن لبنان در میان مشکلات متعددی است که جوانان لبنانی سعی کرده اند از اعتراضات موسوم به اکتبر خارج شوند. تاکنون جنبش مسیحی تبار الوطنی الحور به رهبری حزب الله و جبران باسیل و سوسیالیست های طرفدار ولید جنبلاط سعی کرده اند اوضاع را آرام کنند و دیدگاهی معتدل داشته باشند و سیاست گام به گام را دنبال کنند. تشکیل ائتلاف چگونگی موفقیت این رویکرد نیز پرده ای از ابهام و زمینه رویدادهای آینده است. سعد.
* منتشر شده در روزنامه شرق شنبه 31 اردیبهشت 1401