چگونه کودکان به مسیر اصلی یادگیری بازگردند؟

زمانی که سازمان بهداشت جهانی در 11 مارس 2020 همه‌گیری کووید-19 را اعلام کرد، تعداد کمی اثرات فاجعه‌بار این ویروس بر آموزش کودکان جهان را پیش‌بینی کردند. قرنطینه در 12 ماه اول همه‌گیری باعث شد 1.5 میلیارد دانش‌آموز در 188 کشور قادر به رفتن به مدرسه نباشند و تأثیرات ماندگاری بر آموزش برای یک نسل بر جای گذاشت.

گزارش سازمان همکاری و توسعه اقتصادی درباره پیامدهای تعطیلی مدارس در سال 2021 نشان داد که تعداد کمی از گروه‌ها نسبت به کودکان مدرسه‌ای در برابر ویروس کرونا آسیب‌پذیرتر هستند، اما تعداد کمی از گروه‌ها در برابر ابتلا به این ویروس آسیب‌پذیرتر هستند. اگرچه تعطیلی بسیاری از مدارس به عنوان اقدامات موقت اعلام شد، این تعطیلی ها تا سال 2020 و پس از آن ادامه یافت.

یونیسف در پایان مارس 2022 گزارش داد که 23 کشور (محل زندگی حدود 405 میلیون دانش آموز) هنوز مدارس را به طور کامل باز نکرده اند. به عنوان مثال، مدارس در شانگهای و شیان در اکتبر 2022 بسته شدند زیرا چین در تلاش برای مهار شیوع جدید کووید-19 است.

کووید تحصیلات را برای برخی به پایان رسانده است. یونیسف اعلام کرد که نزدیک به 147 میلیون کودک بین سال‌های 2020 تا 2022 بیش از نیمی از آموزش‌های حضوری خود را از دست خواهند داد و هشدار داد که بسیاری از آنها، به ویژه آسیب‌پذیرترین افراد، در معرض خطر ترک تحصیل هستند. این خطر توسط داده های یونیسف نشان می دهد که 43 درصد از دانش آموزان پس از بازگشایی مدارس در دسامبر 2020 در لیبریا، آفریقا به مدرسه بازنگشتند.

یونیسف افزود: تعداد کودکان بازمانده از مدرسه در آفریقای جنوبی از 250000 به 750000 افزایش یافت و بین مارس 2020 تا 2021 سه برابر شد. هنگامی که مدارس در اوگاندا پس از دو سال تعطیلی بازگشایی شدند، تقریباً از هر 10 کودک یک نفر در کلاس‌ها شرکت نمی‌کرد و در مالاوی، نرخ ترک تحصیل برای دختران دبیرستانی بین سال‌های 2020 تا 2021 48 درصد افزایش یافت.

نتایج این نظرسنجی نشان داد که در کشورهای مورد مطالعه، سرعت کنونی یادگیری به قدری کند است که اکثر دانش‌آموزان برای یادگیری مهارت‌های پایه خواندن که باید در دو سال یاد می‌گرفتند به هفت سال و برای یادگیری مهارت‌های پایه خواندن به ۱۱ سال نیاز دارند.

تجزیه و تحلیل بحران منتشر شده توسط یونسکو در نوامبر 2022 نشان داد که آسیب پذیرترین دانش آموزان بیشترین آسیب را از ترک تحصیل می بینند. وی افزود که پیشرفت در راستای دستیابی به هدف توسعه پایدار سازمان ملل متحد برای آموزش به تعویق افتاده است.

بر اساس گزارش مجمع جهانی اقتصاد در سال 2022، در هند، این بیماری همه گیر شکاف در نتایج یادگیری دانش آموزان را افزایش داده است و خانواده های محروم و آسیب پذیر بیشترین عقب ماندگی را دارند. حتی زمانی که مدارس سعی کردند با استفاده از آموزش از راه دور به یادگیری ادامه دهند، اختلالات اجتماعی و اقتصادی همچنان ادامه داشت. همانطور که نتایج مطالعات در ایالات متحده نشان داده است، پیشرفت در ریاضیات توسط کودکان در مناطق اقلیت ممتاز، در مقایسه با محله های مرفه تر، بیش از 50٪ کاهش می یابد.

به گفته یک شرکت مشاوره مک کینزی، در پایان سال تحصیلی 2020-2021، دانش‌آموزان آمریکایی به طور متوسط ​​5 ماه در ریاضیات و چهار ماه از خواندن عقب بودند و محروم‌ترین دانش‌آموزان بیشترین ضربه را خوردند.

محققان ژاپنی نیز الگوی مشابهی را یافتند که در آن کودکان محروم و کوچک‌تر در برابر تعطیلی مدارس آسیب‌پذیرتر هستند. آنها گفتند که اثرات مضر آموزش در خانه ممکن است برای کسانی که بدترین شرایط زندگی را دارند طولانی تر باشد. با این حال، در سوئد، جایی که مدارس در طول همه‌گیری باز ماندند، هیچ کاهشی در نمرات درک مطلب در میان کودکان همه گروه‌های اجتماعی-اقتصادی مشاهده نشد.

بنابراین چه کاری می توان انجام داد تا به نسل همه گیر کمک کنیم تا آموخته های از دست رفته را بازیابی کنند؟ بانک جهانی اقداماتی را ارائه می دهد که کشورها می توانند انجام دهند، از جمله وادار کردن مدارس به ارزیابی میزان کاهش یادگیری دانش آموزان و نظارت بر پیشرفت آنها پس از بازگشت به مدرسه.

در این بیانیه آمده است که اقداماتی برای اطمینان از ادامه تحصیل و ترک تحصیل کودکان ضروری است و ممکن است شامل تغییر تقویم مدرسه و اصلاح برنامه درسی برای تمرکز بر مهارت های اساسی باشد. افزایش فرصت های یادگیری در خانه و حمایت از والدین نیز کلیدی است و معلمان برای جلوگیری از فرسودگی شغلی به حمایت بیشتری نیاز دارند.

انتهای پیام