در رستوران‌ها و کافه‌های تهران چه می‌گذرد؟

در مارس سال گذشته ، هنگامی که coronaviruses در کشور منفجر شد ، محدودیت هایی بر روی همه سطوح جامعه اعمال شد و بسیاری از مشاغل بسته و نیمه بسته شدند تا ویروس ناشناخته بیشتر گسترش یابد. بسیاری از شرکت ها با اعمال این محدودیت ها شکست خوردند و متحمل خسارات سنگینی شدند که در نهایت باعث کاهش تراکم جمعیت شهر و کاهش تعداد بیماری ها و مرگ و میرها در نتیجه Qovid-19 در آوریل و ماه مه شد. مدرک چنین ادعایی.
البته تعطیلی کار محدود به ایران نبود و شرکتهای قدرتمند اقتصادی در سراسر جهان تحت تأثیر این کاهش ها قرار گرفتند و حتی مجبور به تنظیم بخشی از کار خود شدند و بسیاری از افراد شغل خود را از دست دادند.
این روند چندین ماه به طول انجامید ، تا اینکه با غلبه بر پیام رسان پاندمی بسیاری از مشاغل از سر گرفته شد و پس از عید فطر ، تمام مشاغل ، حتی مشاغل با ریسک بالا اعلام شد ، به شرط رعایت پروتکل های بهداشتی. آنها شروع به کار کردند.
رستوران ها ، کافه ها و رستوران ها از جمله کارهای پرخطر بودند که پس از عید فطر رسماً آغاز به کار کرد. علیرغم مشاغل محدود و بیرونی ، طبق گفته رئیس اتحادیه غذا و غذا تهران ، نزدیک به 90 درصد واحدهای غذایی بسته شده و رستوران ها و کافه ها بسته شده اند.

به گفته ستاد ملی تاج ، آنها برای بازگشایی این مشاغل مجبور بودند از پروتکل ها پیروی کنند و طبق گفته رئیس اتحادیه رستوران ها و دارندگان سلف سرویس ، رستوران ها باید در سامانه های صنفی و صنایع وزارت بهداشت ثبت نام کنند ، کد رهگیری دریافت کنند و این کد را نصب کنند تا نکات بهداشتی را در رستوران ها دنبال کنند. دیگری ، برای کاهش تعداد کرسی ها ، برای حفظ فاصله اجتماعی.

کارشناسان و کارشناسان مسائل همواره تأکید کرده اند که این بازگشایی ها پایان Quaid-19 نیست و مردم باید به رعایت شکاف بهداشتی و اجتماعی ادامه دهند تا موج دوم و سوم این بیماری در کشور دیده نشود. اگر این سخنان توسط بسیاری از افراد فراموش شود ، می توانیم برخی از رستوران ها ، کافه ها و رستوران ها را ببینیم و برخی از این واحدها به فکر جبران خسارات ماه های زیادی هستند!

بسیاری از این واحدها خود را ملزم به رعایت پروتکل های بهداشتی در این همه گیر و احترام به سلامت جمعی و فردی می دانند ، اما در مراجعه به خبرنگاران ISH در چند کافه و رستوران در تهران ، مشخص شد که برخی واحدها جریان مردم است. کاهش نیروی انسانی نه تنها با یکی از پروتکل ها مطابقت دارد بلکه سلامت آن نسبت به گذشته ضعیف تر شده است و نکاتی از جمله تراکم جمعیت ، عدم فاصله ، استفاده از ماسک و دستکش توسط کارگران ، عدم بهداشت محیط در این واحدها. ارتباط چشمی. اگر اصلاح نکنند و اصلاح نکنند ، سلامت جامعه را به خطر می اندازند.

آنچه در این شرایط باید به خاطر بسپاریم این است که همه اعضای جامعه نگران بیماری همه گیر هستند و بدون آن می تواند خسارات زیادی به کشور وارد کند. بنابراین ، واحدهای صنفی که مستقیماً با سلامت مردم سر و کار دارند ، باید اولویت بندی مطابقت با پروتکل های بهداشتی را داشته باشند ، و دستگاه های نظارتی باید حساسیت های خود را افزایش دهند تا سلامت جامعه تهدید نشود ، و واحدهای صنفی بتوانند فعالیت و فعالیت خود را ادامه دهند. و هیچ ضرری ندارد.

انتهای پیام