ابزارهای قانونی فعالیتهای ایران برای رعایت NPT یا قوانین پروتکل الحاقی ، بدون در نظر گرفتن یا نبودن ، و یک بخش فنی است که درصد اورانیوم غنی شده توسط ایران ، میزان ذخایر ایران و استفاده از سانتریفیوژها در آن است. گزارش فصلی به هیئت مدیره ارائه می دهد.
در حالی که این گزارش در حال تهیه است ، هیچ مشکلی با ایران وجود ندارد ، اما وقتی آقای گروسی اعلام کرد که ایران به ما اجازه ورود دوربین ها به سایت کرج را نمی دهد ، نشان می دهد که این یک سیاست است. زیرا او می دانست که معامله مربوط به آنچه تعیین شده است است. در واقع ، دوربین های آسیب دیده باید در نقاط خاصی بین ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی تعمیر می شد ، اما کرج بخشی از آن نبود. وقتی دوربین های مشخص شده در متن توافق ذکر می شود و کرج ذکر نمی شود ، چرا آقای گروسی باید چیزی غیر از دسترسی به کرج بگوید. از آنجا که اتفاقی برای کرج افتاد و عملیات تروریستی ، به تعبیر من و تفسیر ایرانی ، خراب شد ، او در حال تحقیق است که چه کسی و چگونه و در واقع جنبه امنیتی را انجام داده است.
بنابراین ، باید به دقت بررسی شود و سپس به آژانس دسترسی داده شود. نمی توان به دشمن گفت چقدر موفق بوده و چه کرده است. بنابراین ، ایران در نظر دارد که تا پایان تحقیقات خود قادر به ورود به این کشور نخواهد بود ، این که کدام کشور پشت این حادثه بوده و چگونه انجام شده است. اما مرکز کرج به خودی خود مخفی نیست و تحت کنترل آژانس است و اکنون که موضوع دوربین ها مطرح شده است ، دروغی است از سوی آقای گروسی مبنی بر اینکه او بخشی از این معامله نبوده است. جالب است که آقای گروسی در سفر به وین درخواستی از آقای اسلامی کرد و آقای اسلامی توضیح داد که جنبه امنیتی باید مورد توجه قرار گیرد و پس از اتمام تحقیقات ، ما می توانیم به آن بپیوندیم. ممکن است خوب به نظر برسد که ایران در طول تاریخ نشان داده است که تحقیقات در حال انجام است ، اما وقتی سه عملیات تروریستی انجام می شود ، آنها چگونه انتظار دارند ما اطلاعات را ارائه دهیم؟ ایران امیدوار است با عامل این عملیات تروریستی برخورد کند. همانطور که می گوییم ، آژانس نباید سیاسی باشد و مدیرکل آژانس نباید به طور رسمی دروغ بگوید ، چه برسد به اینکه دروغ بگوید.
از سوی دیگر ، باید به طرف ایرانی یادآوری شود که وظیفه سازمان نظارت نیست که بداند چه کسی مسئول خرابکاری است. بنابراین به نحوی می توانیم با آژانس در مورد چگونگی رفع خرابکاری و هماهنگی هایی که تکرار نمی شود ، همکاری کنیم. اما محکومیت تروریست ها وظیفه شورای امنیت سازمان ملل است. به عبارت دیگر ، ایران باید این موضوع را در مراجع سیاسی و امنیتی پیگیری کند ، در حالی که کار آژانس قانونی و فنی است و اساسنامه آژانس چنین چیزی را پیش بینی نمی کند. بنابراین ، حتی اگر آژانس بین المللی انرژی اتمی محکومیت شفاهی داشته باشد ، باید از نظر قانونی و قانونی توسط شورای امنیت سازمان ملل و نهادی که می تواند این پرونده را پیگیری کند مورد ارزیابی قرار گیرد.
بهتر است ایران این موضوع را در سازمان ملل و شورای امنیت پیگیری کند و عاملان اصلی این عملیات تروریستی را شناسایی و شناسایی کند. در واقع اگر خود آژانس درگیر این فعالیت های سیاسی باشد ، اصلاً کار نخواهد کرد. همان اشکالی که آژانس و مدیرکل آن در نظر می گیرند ، نگرش های نادرست و خواستار ایجاد فضایی ناشیانه علیه ایران است.
* تحلیلگر امور بین الملل
چاپ شده در روزنامه آرمان چهارشنبه 16 آنلاین