شگفتی‌های نوشتن در فضای مجازی!

یک شاعر، پژوهشگر و استاد زبان و ادبیات فارسی در گفت وگو با خبر فوری، گفت: نوشتن در صفحات فضای مجازی به دلیل سرعت، سهولت و سایر فواید آن در انتخاب زبان، چه در حوزه نشر، بسیار لذت بخش است. میدانی و در بین خوانندگان.

اما یکی از شگفتی های نوشتن در فضای مجازی که گاهی خنده دار و گاهی مایوس کننده است، این است که خواننده های مختلف گاهی با نام و تصویر واقعی شما و گاهی با هویتی پنهان و تصویری دروغین می نویسند. این نوشته ها انواع مختلفی را در بر می گیرند. در این یادداشت به برخی از انواع کپشن هایی که در فضای مجازی از آن به عنوان «نظر» یاد می شود، فکر می کنم.

1- امکان تبلیغات حرفه ای یا فکری و سیاسی بدون ارتباط با نوشته اصلی.

2- نوشته های اجباری مجرمان سایبری و گروه های فشار در بین سلطنت طلبان و ضدانقلابیون آن سوی اقیانوس ها، حافظان محیط زیست در آن سوی آب ها از دریای خزر تا خلیج فارس.

3- نوشته هایی که سعی می کنند با طرح سوالات بی مورد و با یک سری استدلال ها روی صندلی حرف های خود را کنار بگذارند.

4. مخاطبانی که معتقدند هرکسی باید در چارچوب عقل و ذائقه خود بیندیشد و بنویسد، از این رو فارغ از نوشته اصلی، از نویسنده می خواهند که مطابق میل او بنویسد.

حرفه هایی مانند:

– شما که دغدغه نگارش و زبان فارسی دارید در مورد حقوق پرسنل و عیدی مطالبی بنویسم.

– راستی چرا به جای شعر گفتن از بازداشت شدگان تظاهرات بازنشستگی نمی نویسید؟

– چرا در مورد جنگ های اوکراین، یمن، سودان، تایوان و لیبی نمی نویسید و غرق در شعر، بلاغت و دستور زبان هستید؟

5. مخاطبانی که معتقدند فضای مجازی کلاس درس و پرسش و پاسخ است.

یا پیام هایی مانند:

درسم را تعریف کن

موضوع پایان نامه ام را به من پیشنهاد دهید.

من در حال ارائه پایان نامه هستم، اشتباهات را بنویسید.

چند شعر برای نقد و نظر می گذارم

مجموعه شعرم را پس از چاپ برای بازبینی به ناشر معتبر می فرستم.

6. از همه تعجب آورتر و ناراحت کننده تر، پرسش و پرسش مردم است که نویسنده را تحت فشار قرار می دهد، چرا این را نوشتید؟ چرا اینطوری نوشتی؟

این گروه عجیب و عصبی اگر به مقصد نرسند از مسیر خود خارج می شوند و به آنها توهین می کنند.

7. نیروهای سازمان یافته حلقه های پنهان و آشکار قدرت، ثروت و شخصیت های برجسته (مشهورها، برندها و برخی اصناف) هستند به محض اینکه چیزی برخلاف میل کارفرمایان خود مانند انتقاد از یک خواننده یا اشتباهات شخصی می نویسند. من از بی عدالتی و رفتار نادرست یک حرفه انتقاد می کنم.

انتهای پیام/