عصر “اتومبیل شخصی” رو به افول است؟

به گزارش خبر فوریدر آینده، زمانی که خودروهای خودران می توانند به افراد کمک کنند تا بر اساس تقاضای یکپارچه حرکت کنند، به نظر می رسد که داشتن خودروی شخصی به خصوص در شهرهای بزرگ با ترافیک سنگین چندان مفید نخواهد بود.

به طور متوسط، یک خودرو حدود 90 درصد از عمر خود را در پارک می گذراند. انتقال از وسایل نقلیه شخصی به استفاده از خدمات – مدیریت شده توسط شرکت های دولتی یا خصوصی – یک راه حل هوشمند و کارآمد است که می تواند بر ترافیک شهری تأثیر بگذارد، اما می تواند پیامدهای عمیقی برای سیستم های حمل و نقل مانند قطار، مترو و اتوبوس داشته باشد.

کارشناسان بریتانیایی می گویند که شواهد نشان می دهد که اگر خدمات حمل و نقل جایگزین برای پوشش مسافت های طولانی به اندازه کافی سریع باشد، مردم اکنون مایلند از دست دادن مالکیت خودروی شخصی را بپذیرند. به عنوان مثال، در شهر لندن، در دسترس بودن حمل و نقل عمومی منظم و جامع، داشتن ماشین را برای بسیاری از مردم غیر ضروری می کند. با این حال، تعداد وسایل نقلیه شخصی در مناطقی که حمل و نقل عمومی غیرقابل اعتماد است، بیشتر است.

در واقع اگر راه‌حل‌های جایگزین در این زمینه قابل رقابت با حمل‌ونقل شخصی باشد، به نظر می‌رسد مخالفتی با لغو مالکیت خودروی شخصی و شخصی وجود ندارد.

همچنین این امکان وجود دارد که خودروهای خودران به عنوان بخشی از یک سیستم حمل و نقل شبکه ای عمل کنند. این تکامل سیستم حمل و نقل مسافر می تواند از ازدحام جلوگیری کند و در نتیجه آلودگی را کاهش دهد و زمان صرف شده در جاده ها را کاهش دهد.

ازدحام اغلب با خودروها و رانندگان زیادی که سعی می‌کنند مستقیم‌ترین یا راحت‌ترین مسیر را همزمان طی کنند، رخ می‌دهد، که فقط رانندگانی که مسیر را طی می‌کنند سود می‌برند، در حالی که بقیه در ترافیک گیر کرده‌اند – چیزی که ریاضیدانان آن را “هزینه” می‌نامند. آشوب”.

در همین حال، خودروهای بدون راننده که به عنوان یک سیستم کار می کنند، می توانند به طور هوشمند طیف گسترده ای از مسیرها را برای جلوگیری از ترافیک پیمایش کنند.

با اعمال این تغییرات، این سیستم‌های جدید نه تنها ترافیک جاده‌ای، بلکه نحوه رفت و آمد ما در داخل و بین شهرها را نیز تغییر می‌دهند و در عین حال، این موضوع سؤالات بزرگ و مهم‌تری را در مورد هزینه‌های عمومی ایجاد خواهد کرد. زیرساخت هایی مانند راه آهن را به ارمغان می آورد.

به طور کلی، مناطق باید به سطح معینی از تراکم دست یابند تا حمل و نقل عمومی در آن منطقه از نظر اقتصادی مقرون به صرفه باشد. تعداد قابل توجهی از مردم باید از نوعی از حمل و نقل عمومی استفاده کنند تا این خدمات ارزشمند باشد. اجرای این برنامه در شهرهای بزرگ آسان است، اما در شهرهای کوچک یا متوسط ​​دشوار است.

با گسترش ظرفیت شبکه خودروهای خودران در آینده، سوالات بزرگی در مورد ارزش سرمایه گذاری های برنامه ریزی شده در حمل و نقل ثابت مانند قطار، اتوبوس و مترو مطرح خواهد شد. در نهایت، می تواند با افزایش گستردگی این شبکه ها بر حمل و نقل بین شهرها نیز تأثیر بگذارد.

احتمالاً 10 تا 20 سال طول خواهد کشید تا وسایل نقلیه خودران و 5G پرسرعت در جاده‌های بریتانیا قرار گیرند. خودروهای خودران پتانسیل کاهش زمان سفر را دارند که فرصتی برای بازنگری در نحوه سازماندهی شهرها ایجاد می کند.

به گفته The Conversation، خودروهای خودران احساس مردم را در مورد داشتن خودرو تغییر خواهند داد، اما از آنجایی که عرضه این خدمات آنلاین جدید و خودمختار در شهرهای سراسر جهان به واقعیت تبدیل می‌شود، سؤالات بزرگی در مورد ادامه بودجه ایجاد می‌کند. حمل و نقل عمومی..

انتهای پیام